© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
BİR DOLARLIK ARKADAŞLIKLAR
İki zenci yolda giderler.Bir kuaför dükkanının camekanındaki bir yazı dikkatlerini
çeker.Yazıda şöyle der: '100 dolara ten beyazlaştırılır. 'Zencinin birinde 101 dolar,diğerinde 99 dolar var.99 doları olan,arkadaşına şöyle der: 'Bana 1 dolar ver de içeri gireyim. '101 doları olan ise şöyle der:'Sen dur,ben içeri gireyim.sonuç iyiyse sana 1 dolar veririm.' Tamam der 99 doları olan.101 doları olan içeri girer ve biraz sonra dışarı çıkar.Dışardaki arkadaşı onu hemen tanıyamaz.Çünkü tıpkı beyaz adam gibi olmuştur.99 doları olan,sabredemez ve içeri girmek için arkadaşından 1 doları ister. Beyazlaşan ve 101 doları olan kişi,onun yüzüne bile bakmadan:' GİT BAŞIMDAN PİS ZENCİ.' der.
Sallandı deryada yaşlı kaptan.
Yüzünde yılların, kederin izi...
Ölüm korkusu değildi elbet endişesi.
Nasıl bırakırdı ki masmavi denizi!
Dümen bende diyordu kaptan.
İstersem çıkarım bu fırtınadan.
Koca kaptan dünyayı almış sırtına.
Ne ki diyordu bu yolunu şaşırmış fırtına.
Kır dümeni kaptan yol senindir.
Kırk yılın hatırına şu denizi sevindir.
Bırak! Sallansın emektar yelkenlin.
Unuttun mu? O senin beşiğindir.
Kırdı dümeni kaptan fırtınaya karşı.
Gürleyerek çekti fırtına ateşten kılıcını.
Burdayım! Ne yapacaksan yap diyordu kaptan.
Ahh! Görmeliydi herkes bu müthiş savaşı.
08.06.2006
BİR AYRILIK ŞARKISI
Bir ayrılık şarkısıydı,
Dudağında yarım kalan,
Rüzgârların ıslık çaldığı,
Ve senin geride bıraktığın.
Bilirsin, ne sen kaldın bu şehirde
Ne de ben ayrıldım bu şehirden.
Beni senden, seni benden böyle birden
Hangi eldi, insafsızca koparıveren?
Gittiğin gün bozuldu büyüsü
Ve insanları bu şehrin.
Artık yorgun kaldırımlar.
Evler yorgun, ben yorgunum.
Ay gizler oldu yüzünü benden.
Yıldızlar küser oldu bu şehirden.
Kurşun sıksan, belki geçmez geceden.
Ay benden, yıldızlar şehirden, kurşun geceden…
İrkilerek uyanırken ben her sabah
Dinle! Bak! Yine ıslık çalıyor rüzgâr ahh.
Rivayet sanılır belki aramızda yaşanan.
İnsan bilmez nerde, ne zaman…
Sonbahara erken girer her an.