Karanlıklara adanmış bu anlamsız dünyada kendine aydınlık bir yer bulmaya, Tutunduğu son ağaç dalını kırmamaya, Sürekli üzerine yağan muson yağmurlarına küçücük bir şemsiye açarak karşı koymaya çalışan BİR ACAYİP ADAM'ım işte..
Açarım ellerimi Yaşamın sınırsız tutkularına, Her açışımda Boş döner ellerim; Yalnız, kuru ve sıkıntılı. Yakalayamamak var ya: Bile bile, göre göre yakalayamamak Her defasında biraz daha uzaklaşmak İşte o kapatır ellerimi, Sonsuza kadar...
__________________________________________________
Açarım ellerimi
Yaşamın sınırsız tutkularına,
Her açışımda
Boş döner ellerim;
Yalnız, kuru ve sıkıntılı.
Yakalayamamak var ya:
Bile bile, göre göre yakalayamamak
Her defasında biraz daha uzaklaşmak
İşte o kapatır ellerimi,
Sonsuza kadar...