Ebru Celik - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

                           


Kimseyi değiştiremezsin hayatta. Ve kimse için de değişmemelisin.
Kimliğini kaybettiğin an yaşamını çöpe attın demektir.
İstemediğin sürece hiçbir şey için ödün vermeyeceksin hayatta.
Gün gelir verecek bir şeyin kalmaz çünkü.

Her şeyi sen istediğin için yapacaksın, başkası senden istediği için değil.
Ve sen, sen olarak kaldığın sürece senin yanında olanlar da mutlu olacaktır.
Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler gelsin seninle. Yolun bitimine kadar gelmeleri şart değil.
Herkesin gidebileceği bir yol vardır. Sen yeter ki yanında yer ayırmayı bil.

Ne sen kimse için mecburi istikametsin, ne de bir başkası senin için…
Seninle gelmek isteyenleri yanına al.
Belki beraber daha çok şey katabilirsiniz bu hayata.
Yanındaki seni mutlu ettiği sürece kalsın hayatında, zorlama kendini.
Hayat rahat insanlarla güzel.
Ve hayat hakettiği gibi yaşandığında güzel.....

SEVGİYLE KALIN..... 


  SENİ ÇOK SEVİYORUM

Uzaklardan yazdığım mektuplarda,
Yalan yanlış söz varsa siliyorum.
En büyük gerçeğim sensin dünyada
Onun için seni çok seviyorum.

Gereğinden fazla ümit ederek,
Aşkınla bahtiyar oldum diyerek,
Kalbimi sevdana teslim ederek;
Onun için seni çok seviyorum..

Yeryüzünde tanıdığım meleğim..
Duygu yüklü,sevda açan çiçeğim..
Gökkuşağım,hayat yolum,kaderim
Onun için seni çok seviyorum.

Ağlamaklı gözlerimi güldüren
Gelişiyle dert mumunu söndüren
Sensin bana insanları sevdiren.
Onun için seni çok seviyorum.

Dinledikçe binbir çeşit derdini;
Görmemiştim senden daha merdini.
Çözdüm şimdi korkunun nedenini
Onun için seni çok seviyorum.

Bırak şimdi engelleri bir yana.
Beni de al o gizemli dünyana.
Bilirim çok farklı bakarsın bana
Onun için seni çok seviyorum.

Yedi cihan karşı dursa ne çıkar?
Bize bizden başka bir engel mi var?
Sensiz şifa bulmaz bende yaralar.
Onun için seni çok seviyorum.


Düşlediği kısmetlere aldanan
Sen hep anasının gözü yaşayan
Bense imkansız aşkları zorlayan..
Onun için seni çok seviyorum.

Bedenimi ateş sarar uzakta.
Nedenini sorma cevap ortada.
Gitsem inan gözüm kalır arkada.
Onun için seni çok seviyorum.

Senin olsun uğraşımın sevabı.
Sensin inan duaların erbabı.
Çözmesi zor bilmecemin cevabı
Onun için seni çok seviyorum.

Sen zor insan imajına bürünmüş.
Her göze persfektifinle görünmüş.
Bu aşığın sensiz yollara düşmüş.
Onun için seni çok seviyorum.

Nedir beni böyle sana bağlayan?
Köşe bucak yağmur yağmur ağlayan.
Senden başka yok kalbimi dağlayan!
Onun için seni çok seviyorum.

Tükense de sana giden tüm yollar,
Açık bekler dünya ahret bu kollar.
...
................


BÖYLE SEVDİM İŞTE

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime.
Bir başka yerde olamazdın zaten.
Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek,
ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni.
Herhangi bir konuk değildin artık.
Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama.
O yüreğin gerçek sahibiydin.

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya...
Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek çiçek açtın yüreğimde.
Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında.
Taze bir yaprak gibi yeşildin.
Açelya idin pembeliğinle.
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün.
Kırmızıydın bir ateş gibi.
Ve maviydin...
En çok bu renkle anmayı sevdim seni.
Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da...
Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm.
Beni öylesine güldüren senin sevgindi
Ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu,
Nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle...

Her şeye rağmen sevdim seni.
Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu.
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim.
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin.

Sevdim ve hayrandım da...
Her halin çekti beni.
Duruşunu, uyumanı, gülmeni,
Kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını,
Çocukluğunu, olgunluğunu sevdim.
Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim.
Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
Yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorulmadım.
Çünkü sen yaşam kaynağıydın.
Her gün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm.
Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.

Sevdim işte ötesi yok...