hücremin bir köşesinde oturuyor su bir iskelet gibi dokunuyor sensizlik kanama bandıralı kayıp yüzümü geriyor düştüğüm her sayfanın okunaksız boşlukları ellerim giyiniyor ellerini vapurdaki ıslığa eğdim başımı içimdeki çocukla indim çiy tanelerine gözlerini ağırdan aldım nem bırak limanların açlığına istanbul limanı../..salih aydemir
hücremin bir köşesinde oturuyor su
bir iskelet gibi dokunuyor sensizlik
kanama bandıralı kayıp yüzümü geriyor
düştüğüm her sayfanın okunaksız boşlukları
ellerim giyiniyor ellerini
vapurdaki ıslığa eğdim başımı
içimdeki çocukla indim çiy tanelerine
gözlerini ağırdan aldım
nem bırak limanların açlığına
istanbul limanı../..salih aydemir