Celal Çetin - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Adana ili, Karaisalı ilçesine bağlı, Karakuyu köyünde,
1959 yılında, dünyaya gelmişim.
Adıma, Celal demişler.
Yaptığım araştırmalara göre,
(kesin olmamakla beraber),
Türk boylarından,
Bulgar aşiretinden gelmekte, cettim.
Yaşam sürecim boyunca, adıma layık, insan olmaya çalıştım.
Şiir merakım, ilkokul yıllarında başlamıştı, kendimce bir şeyler
Karalardım.
Zaman zaman, duraklamalar, alevlenmeler oldu kalemimde.
Şaire bir yar gerekir diyorum.
İlham veren, ümit veren, yada kahreden.
Elektrik almak lazımmış, birinden.
Kesinti olunca, şairlik gitti gidecek elden.
Bir ağaçtır Âlem,
Meyvesi olmuş Âdem,
Sözünü esas aldım.
Her nesne, Yaratıcıdan, bir zerre.
Tanrı'dan, yeryüzüne aks eden, gölgeler.
Yaratanı yaratığında, görmek oldu, felsefem.
Önceleri, Leyla'ları yazdı kalemim.
Sonradan gelişti, Leyla'larda Evlayı görmelerim.
Gözlerimizin bedenimizde olduğunu nasıl görürüz?
Aynaya bakarak değil mi?
Yaratan yarattığında diyorum.
İnsan İnsanın aynasıdır, sözünü ekliyor, kısmet oldu, bir Gönülde
Buldum, kendimi diyorum.
Ne sen varsın, nede ben.
Çürüyecek bu et, bu beden.
Ayrı gayrı değil görünen, kamu bir beden.
Seni sana anlatıyorum amma, neyse.
Benlik hicapmış, kaldırabilirsek,
Her damlayan yağmur, biz oluruz.
Deryadan yeryüzü ne, damlayanım ben.
Sen mi, yazmam gerekiyordu, yanlış mı yazdım, ne fark eder.
Şiirlerimde beni bulacak,
Kısmetinde varsa, kendin olacaksın.
Kısmetsiz define bulunmaz.
Ateş olmadan, odun yanmaz.
Kül olan ateşi nasıl bilmez.
Kimler demiş, Hak görünmez.
Celal Hak, Sen Celal’den başkamı?
Her damla, deryaya varamaz.
Deryaya karışan, damla olamaz.
Zincire vurdum nefsimi,
Halkaya karıştım, yok oldu benliğim.
Celal’de Celal, etti tecelli.
ALLAH aşikâr görünür, zatıyla, sıfatıyla, her yerde, her zaman.
Her bakan göz görmez.
Yâda her çakalın mı, yazsaydım? (Celal Çetin)