Gülseren Sır - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

BERFIN....

Sakaklara dogru masumca dagilmis kaslari, bakislarinda hüzünle öfkenin karistigi yesil gözleri, küs dudaklari, yalniz durusu ile bir çocugu animsatiyor bu isim bana, bir de yamaçlara birikmis karlari, daglardaki mor kayaliklari, issiz mezralari ve ihanete ugramis insanlari animsatiyor.

Bu ismi duydugumda ben bir Kürt oluyorum.

Horlanan, hirpalanan, bela yildirimlariyla vurulan bir irkin çocuguyum. Kizildeniz’i yaramayan bir Musa, çarmihindan inemeyen bir Isa, hicret edemeyen bir Muhammed’im.

Çaresizim. Öfkeliyim. Yalnizim.

Bu ismi duydugumda ben bir Kürdüm.

Kardelen çiçegi demek Berfin.

Ben, bu ismi duydugumda bir türküyüm, bir agitim, dagbaslarinda bir kaval sesiyim.

Boynubükügüm biraz. Kederliyim.

Hep ihanete ugradim, hep hain ben oldum.

Çocuklarimi öldürdüler, bana katil dediler.

Evi yakilan benim, sürgüne gönderilen benim, oglunun ölü bedeni aksam vakti bir kagniyla getirilen benim.

Ne sarki söylettiler, ne aglamama izin verdiler.

Ben bir Kürdüm ve hep bir Kürtten baska bir sey olmami istediler.

Çocuklarima anamin adini koyamayanim ben.

Berfin, kardelen çiçegi demek.

Ve, ben bu ismi duydugumda ben bir Kürt oluyorum.

Gene yasaklamislar Berfin adini. Yasalar, hükümet, parlamento, bunlar umurunda bile degil yasakçilarin, bir isimden korkup kendi yasalarini çigniyorlar.

Berfin dedirtmiyorlar çocuklara.

Gizli efendiler onlar, yüzlerini sakliyorlar, kimliklerini gizliyorlar, devletin derinlerinde dolasip kendi yasalarina ihanet ediyorlar, çocuklardan korkuyorlar, türkülerden, çiçeklerden, renklerden, isimlerden korkuyorlar.

Benim kanimdan onlar ve beni utandiriyorlar.

Ben onlardan degilim artik.

Ben, çocuklarin ismini yasaklayanlardan degilim.

Ezenlerden degilim ben. Ezilenlere katiliyorum.

Berfin dendiginde ben bir Kürt oluyorum.

Ve, ben isyani artik Türklerden bekliyorum.

Kürt çocuklarina Berfin denilmesini yasaklayanlara karsi çikacak Türklerin sesini duymak için bekliyorum.

Bir haksizliga karsi çikacak benim irkimdan kimse yok mu?

Çocuguna annesinin adini koyamamanin kederini ve öfkesini paylasacak bir Türk yok mu, yok mu benim kanimdan kimse haksizliga karsi çikacak?

Yok mu bu suskunluktan utanacak, ezenlerin arasinda kendi künyesine rastlamaktan rahatsizlik duyacak biri?

Berfin, kardelen çiçegi demek.

Çocuklara Berfin adinin konmasini gene yasaklamislar.

Kaç yildir korkuyor bu insanlar bir kardelen çiçeginden.

Kaç yildir çocuklardan korkuyorlar.

Berfin adini duydugumda ben bir Kürt oluyorum.

Kizildeni’zi yaramayan bir Musa, çarmihindan inemeyen bir Isa, hicret edemeyen bir Muhammed’im.

Ben, daglarda bir Berfin’im.

Ve korkuyorum, korkusunu gördükçe korkaklarin.

Öfkeliyim. Çaresizim. Yalnizim.