© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
KARAR
Çoktan vazgeçtim çocuk olmaktan
Çünkü siz gökkuşağının üzerinde yürüme hayalimi
çocukça buldunuz.
Oysa bilmediniz hiç biriniz
o hayalleri kurarken ne fırtınalar koptuğunu içimde
Ama yinede sustum
Belkide en susulmayacak zamanımda
Çoktan vazgeçtim çocuk olmaktan
Çünkü size göre insanları kendi gibi bilmek
çocukluktu,toyluktu
'Hayat karşına öyle şeyler çıkaracak
ki bunları düşünecek fırsatın olmayacak'
derken ne kadarda acımasızdınız
Oysa fark etmediniz hiçbiriniz
İnsanı yaşama bağladığını bu çocukluğun
Sizi değiştiremedim
Çünkü siz çoktunuz
Çoktan vazgeçtim çocuk olmaktan
Çünkü siz bana uyamadınız
Oysa...
Oysa inanın hayat çocukken daha güzel
Yazan = bendeniz
*Sana güzel bir yaz günü gelmiştim
Karlı bir sabahta gidiyorum
Beş mevsim yaşamışız beraber
Beş mevsim bir iç denizi kurutmaya yetti
İşte böyle sevgili
Biz artık seninle haritada iki küçük su lekesi
Hiç bir nehir kavuşturmaz bizi...
Yazan= Kimin yazdığını bilmiyorum
*Öyle yoruldumki yoruldum hayatı anlamaktan
Sızıp kalan cesaretimden
Her defasında ıskaladığım hayyallerimden
Bitmez sandığım sevgimin bitmesinden
Her seferinde yanılmaktan yoruldum
Ama yinede denemeye değer
Kırsada tüm cesaretimi insanlar
İnat olsun diye denemeye değer
Yazan= bendeniz
*O kadar özledimki seni bilmene gerek varmı
Gözlerini gördüm her baktığım yerde
Asılsam koparacak kadar yakınım hayallerine
Haykırsam duyamayacağın kadar uzak
Neydi sevmenin hakkı
Bilen var mı?
Veya hakkını bilene veren varmı
Eğer herkes sevilebilirse şu dünyada
Benim seni sevmeme gerek var mı?
Gayrı meşgul etme artık kalbimi
İlla unutmak istiyorum seni dememe gerek var mı?
*Büyüdüm artık
Acılar çekebilecek yaşa geldim
Alışmalıyım artık gitmelere
Gittiğinde geride kalanlara üzülmemeye
Vurgun yemeye
Sürgün yemeye
Alışmalıyım artık
Her düştüğümde sürünmemeye..
*Korktum seni anlatmaya
Tüm soran insanlığa
Bir yudum cesaretti oysa dilediğim
Tutardı kapılarını,bırakmazdı yüreğim
Bi uğrasaydı diyârıma
Keşke bütün sonuçlara katlanabilecek kadar yürekli olsaydı yüreğim
Seni soran çeneleri kapatabilseydim bir hışımla
Keşke bu kadar ürkek olmaya alışmasaydı benliğim
O zaman daha rahat anlatırdım seni insanlığa....
* Anlamazki deli gönül laftan
isterki azalmasın hiçbir zerre akıldan
eksik etmesin akl-ı selimden yaradan
giden ömürden gidiyor
anlamazki deli gönül laftan