Okan Köroğlu, hayatın imlâ hatalarını dizelere döken, bu eylemin sonucunda yazdığı şiirlerini de daha çok genç ve biraz da orta yaş döneminde üretmiş bir şair. 2025 yılında çıkan Nasıl Öldüğüme Dair kitabı ile yılların birikimini, dağınık zamanların, mekanların ve insanların izlerini taşıyan şiirlerini okurla buluşturuyor. Herkes kadar ölen, ama az sayıda birileri kadar yazan olarak kendini tanımlayan Köroğlu, kaybettiklerinin ağırlığını çocuk yaşta omuzlamış, korkularını ve hayata tutunma çabasını kalemiyle karalamış bir ozan. Şiirleri, Ümit Yaşar Oğuzcan’ın yaralı romantizminden, Metin Eloğlu’nun sokak ironisinden, Ece Ayhan’ın imgeleri altüst eden cesaretinden, Arkadaş Z. Özger’in renk armonilerinden, Neruda, Paz, Eluard, Nazım Hikmet, Mayakovski, Brecht ve V. Nail'den besleniyor ve bu zengin beslenme gerçek anlamda kendine özgü bir ses yaratıyor. Köroğlu'nun şiirleri, en büyük korkularıyla yüzleşmenin, kaybettiklerini anmanın izdüşümü. “Yazdıklarım okur duyana kadar benim, sonra onundur” diyen şair, dizeleriyle suçuna okuru ortak ederek bir acının ve umudun paydaşı kılmayı amaçlıyor.
http://www.antoloji.com/okan_koroglu