İnsanları ne kadar düşünürsen düşün..Onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim..İyi insan olmanın hep iyi sonuçlar getirmemekte olduğunu öğrendim..En fazla önemsediğim kişilerin nasıl olsa çeker diye beni o kadar takmadıklarını öğrendim..Dilin karşısındaki gözlere karşı söylemediği sözleri , parmakların kolaylıkla yazabildiğini öğrendim...İnsanların beni ben istediğim zaman istediğim kadar izin verdiğim müddet üzebileceğini öğrendim...Kalbim neden kırılmış olursa olsun dünyanın benim acılarımdan dolayı durmayacağını öğrendim...Ve kalbimi asıl acıtanın yine KENDİM olduğunu öğrendim...
BİR GENÇ KADINI TANIDIM BEN
Bir genç kadını tanıdım ben;
Saçlarını okşayamadım
Yüzünü göremedim
Gözlerini bilemedim
Endamı nasıldı ya da.
Dokunamadım narin bedenine
Şarkılar söyleyemedim yüzüne karşı
Sevgimi haykıramadım
ve nazlı bir bebek gibi
Koyup başını göğsüme
Silemedim gözyaşlarını yüzünde.
Bir genç kadını tanıdım ben;
Güldüğünü göremedim
Sevinip ağladığını
Soramadım yüzüne karşı
Beş ömre bedel hayatı
Minnacık ömre nasıl sığdırdığını.
Bir genç kadını tanıdım ben;
Çay içişini göremedim
Yemek yapışını
Okula geç kalmanın
Yüzündeki telaşını.
Bir genç kadını tanıdım ben;
Acısıyla yandım
Sevinciyle coştum
Düşlerine koştum ben
Ama duydum
Yüreğe ince bir ırmak gibi akan
Ve sevinci mayalayan sesini.
Bir genç kadını tanıdım ben;
Kök saldım sevdasıyla
Koca bir çınar gibi
Hayata yeniden…
PİA 2009