SEN'LE SOHBET... Sevmek... 'Sevmek' dedim.'Yoluna ölmek' dedi. 'Yol' dedim.'Alıp başını gitmek' dedi. 'Gitmek' dedim.Bir 'Ahh' çekip, 'Dostlardan ayrılmak' dedi. 'Dost' dedim.Durdu. Bana baktı. 'Dost' diye mırıldandı. 'Yüreğime nasıl koysam bilemediğim' dedi. 'Yürek' dedim.'Dünyaları içine sığdıramadığım' dedi. 'Dünya' dedim.'Hayatın bir yüzü' dedi.'Yüz' dedim.'Ardında ne gizli bilemediğim' dedi. 'Giz' dedim.'Hep çözmeye çalıştığım' dedi.'Çalışmak' dedim.'Bitmeyecek öykü' dedi. 'Öykü' dedim. 'Binlercesini içimde gizliyorum' dedi. 'Gizlemek' dedim.'İşte, her şeyin bitimi' dedi. 'Şey' dedim.'Sevda' dedi. 'Sevda' dedim.'Peşinden koştuğum' dedi. 'Koşmak' dedim.'Hayat, bir maraton' dedi. 'Hayat' dedim.'Öyle kısa ki! ' dedi. 'Niçin kısa? ' diye sordum.'Yaşanacak çok şey var, zaman yok' dedi. 'Yaşanması gereken ne var? ' diye sordum.'Aşk' dedi.'Kaç kere? ' diye sordum.'Bin kere' dedi, 'Milyon kere' 'Neden bir kere değil? ' diye sordum. 'Bütün aşkların toplamı, en yüce ve tek aşk' dedi. 'Önce ona varsan olmaz mı? ' diye sordum. 'Keşke olsa' dedi, 'Ama önce yoğrulmak gerek' 'Acı çekmek mi? ' diye sordum.'Evet, aşk acısında yok olmak' dedi. 'Yok olunca! ' dedim.'İşte gerçek aşkta o zaman yaşamaya başlarsın' dedi. 'Gerçek aşk! ' dedim.'Büyük o! ' dedi. Durdum. Durdum. Ve sustum! 'Neden sustun? ' diye sordu.'Yüreğim titredi sanki' dedim. 'Neden? ' diye sordu.'Bilmiyorum' dedim. 'Büyük O! ' 'Evet' dedi, 'Büyük O! ''Nerede? ' diye sordum.'Her yerde' dedi.'Nasıl? ' diye sordum. 'Yüreğini aç' dedi. 'Yüreğimi açmak! ' dedim.'Bir tebessümle bak her şeye' dedi. 'Tebessüm' dedim.'Her kapının anahtarı' dedi.'Kapı' dedim.'Girmeden bilemezsin' dedi.'Ya korku! ' dedim. 'Bilinmeyenden korkar insan' dedi. 'Ben bilmiyorum' dedim.'Neyi? ' diye sordu. 'Ben'i' dedim.'Sen kimsin? ' diye sordu. 'Ben kimim? ' diye sordum.'Sevgiyle beslenensin' dedi. 'Kimin sevgisiyle? ' diye sordum.'Büyük O'nun' dedi. Durdum. Durdum. Yine sustum.'Kimsin? ' diye sordum. 'SEN'im' dedi.
Yağmur
Yer ile yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü Kavim göçlerinden bu yana ağlayan Ve durmadan cep kanyağı yakıcılığında Ezgiler çalan, çaldırtan, yakalatan Adı bende gizli bir kadındı İstanbul. Şehre bir yağmur yağdı ben ağladım. Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizans'tan Yalan dolan yoktu gözlerde yalnızca ses Verilmiş sözler birdi edilen yeminler sıfır Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü yerlerinden Bir aşkın izlerini yok edecek Başka bir aşk sipariş edildi yeniden Bir şehre yağmur yağdı ben ağladım Kim daha çok yalan söndürdü çay bardaklarında Ve buğularda yitirilen kimin adıydı Bir aşktan diğerine kaç saatte gidiliyordu Soyulur muydu kabuğu hayatın Yoksa tüm vitamini kabuğunda mıydı Yağmur şehre bir yağdı ben ağladım Ben giderken en çok seni götürdüm Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcılar Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı Kutsal kitabım da ziyan edilmiş sevgililer atlası Bense sevmeyi beceremedim Belki de sevilmeyi Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı Ben yağmur ağladım .
SEN'LE SOHBET...
Sevmek...
'Sevmek' dedim.'Yoluna ölmek' dedi.
'Yol' dedim.'Alıp başını gitmek' dedi.
'Gitmek' dedim.Bir 'Ahh' çekip, 'Dostlardan ayrılmak' dedi.
'Dost' dedim.Durdu. Bana baktı. 'Dost' diye mırıldandı.
'Yüreğime nasıl koysam bilemediğim' dedi.
'Yürek' dedim.'Dünyaları içine sığdıramadığım' dedi.
'Dünya' dedim.'Hayatın bir yüzü' dedi.'Yüz' dedim.'Ardında ne gizli bilemediğim' dedi.
'Giz' dedim.'Hep çözmeye çalıştığım' dedi.'Çalışmak' dedim.'Bitmeyecek öykü' dedi.
'Öykü' dedim.
'Binlercesini içimde gizliyorum' dedi.
'Gizlemek' dedim.'İşte, her şeyin bitimi' dedi.
'Şey' dedim.'Sevda' dedi.
'Sevda' dedim.'Peşinden koştuğum' dedi.
'Koşmak' dedim.'Hayat, bir maraton' dedi.
'Hayat' dedim.'Öyle kısa ki! ' dedi.
'Niçin kısa? ' diye sordum.'Yaşanacak çok şey var, zaman yok' dedi.
'Yaşanması gereken ne var? ' diye sordum.'Aşk' dedi.'Kaç kere? ' diye sordum.'Bin kere' dedi, 'Milyon kere'
'Neden bir kere değil? ' diye sordum.
'Bütün aşkların toplamı, en yüce ve tek aşk' dedi.
'Önce ona varsan olmaz mı? ' diye sordum.
'Keşke olsa' dedi, 'Ama önce yoğrulmak gerek'
'Acı çekmek mi? ' diye sordum.'Evet, aşk acısında yok olmak' dedi.
'Yok olunca! ' dedim.'İşte gerçek aşkta o zaman yaşamaya başlarsın' dedi.
'Gerçek aşk! ' dedim.'Büyük o! ' dedi.
Durdum. Durdum. Ve sustum! 'Neden sustun? ' diye sordu.'Yüreğim titredi sanki' dedim.
'Neden? ' diye sordu.'Bilmiyorum' dedim. 'Büyük O! '
'Evet' dedi, 'Büyük O! ''Nerede? ' diye sordum.'Her yerde' dedi.'Nasıl? ' diye sordum.
'Yüreğini aç' dedi.
'Yüreğimi açmak! ' dedim.'Bir tebessümle bak her şeye' dedi.
'Tebessüm' dedim.'Her kapının anahtarı' dedi.'Kapı' dedim.'Girmeden bilemezsin' dedi.'Ya korku! ' dedim.
'Bilinmeyenden korkar insan' dedi.
'Ben bilmiyorum' dedim.'Neyi? ' diye sordu.
'Ben'i' dedim.'Sen kimsin? ' diye sordu.
'Ben kimim? ' diye sordum.'Sevgiyle beslenensin' dedi.
'Kimin sevgisiyle? ' diye sordum.'Büyük O'nun' dedi.
Durdum. Durdum. Yine sustum.'Kimsin? ' diye sordum.
'SEN'im' dedi.
Yağmur
Yer ile yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü
Kavim göçlerinden bu yana ağlayan
Ve durmadan cep kanyağı yakıcılığında
Ezgiler çalan, çaldırtan, yakalatan
Adı bende gizli bir kadındı İstanbul.
Şehre bir yağmur yağdı ben ağladım.
Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizans'tan
Yalan dolan yoktu gözlerde yalnızca ses
Verilmiş sözler birdi edilen yeminler sıfır
Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü yerlerinden
Bir aşkın izlerini yok edecek
Başka bir aşk sipariş edildi yeniden
Bir şehre yağmur yağdı ben ağladım
Kim daha çok yalan söndürdü çay bardaklarında
Ve buğularda yitirilen kimin adıydı
Bir aşktan diğerine kaç saatte gidiliyordu
Soyulur muydu kabuğu hayatın
Yoksa tüm vitamini kabuğunda mıydı
Yağmur şehre bir yağdı ben ağladım
Ben giderken en çok seni götürdüm
Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcılar
Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
Kutsal kitabım da ziyan edilmiş sevgililer atlası
Bense sevmeyi beceremedim
Belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben yağmur ağladım
.
Yılmaz Erdoğan