Mahmut Kıran - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı























YiTiK ŞEHRiN ŞAiRi







Nietzsche'nin Sevgilisi Salome'ye Mektubu...



Öyle bir hayat yasiyorum ki,

Cenneti de gördüm cehennemi de

Öyle bir ask yasadim ki tutkuyu da gördüm,pes etmeyi de...

Bazilari seyrederken hayati en önden

Kendime bir sahne buldum oynadim...

Öyle bir rol vermisler ki,

Okudum, okudum, anlamadim...

Kendi kendime konustum bazen evimde,

Hem kizdim hem güldüm halime,

Sonra dedim ki 'Söz ver kendine'

Denizleri seviyorsan dalgalari da seveceksin,

Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin,

Uçmayi seviyorsan, düsmeyi de bileceksin,

Korkak yasiyorsan, yalnizca hayati seyredersin...

Öyle bir hayat yasadim ki,

Son yolculari erken tanidim.

Öyle degerliymis ki zaman,

Hep acele etmembundan, anladim...






Tüm Siirlerime Ulasmak Için Bu Linke Tiklayiniz...




MUTLULUGUN RESMI





hani ‘bir resim çiz’ demistin bana


müstakil bir ask olsun içinde


ve bir rüzgar essin ki


yüregim yüregine kenetleniversin o firtinada


ve bir yagmur yagsin ardindan


toprak kokusu esikten geçip-merhaba! Desin


sevgiye, çirpinan yüreklere ve geç kalmisliga Merhaba!




ve ‘bir kenara bir düzine çocuk çiz’ demistin;


her birinin adi birbirine benzeyen


gözleri en az bizim ki kadar pariltili olan...


surda burda bir yaramazlik yapsinlar


mesela komsu kizina laf atip


bizim de yaptigimiz gibi


kaçamak bir sevda yasatsinlar o minik yüreklerinde...


kuslar öyle içten söylesinler ki bizim sarkimizi


güller daha bi güzel açsin bahçemizde...


gelip geçenler tebessümle baksin halimize


kiskançlik, nefret olmamali çevremizde...


olmadi BIR TANEM


çizemedim o dedigin resmi...


ve sen BIR TANEM sen


apansiz kaçarken kirmistin zaten firçami..


artik sen de biliyorsun ya!


Olmayacak hiç... o ev,bahçe ve çocuklar


Ve olmayacak bizim sarkimizi söyleyen kuslar


Ve tebessümle bakan insanlar


Ve ben mutlulugun resmini çizemeyecegim


Belki resim çizmeyi de unutmusumdur


Kim bilir?


Zaten hiç niyetim de yok...


Peki sen


Çizdirebilecek misin bakalim


O aptal baytara böyle bir resim


komik gelecek sana ama


olsa olsa


birkaç öküz bir de ahir çizer sana


güzel güzel seyredersiniz siz


mutlu bir aile tablosu gibi gelir önce


yoldan gelip geçenler burunlarini tikarlar


ve kargalar söyler ancak o igrenç miriltinizi


dönmek istersin geriye


kapimi çalar af dilersin belki de


ve dehsete kapilirsin o an


tipki sana benzeyen biri açar kapiyi


‘öyle biri yok’ der


‘bir sair var içerde sadece’


ve ben çikarim karsina


birkaç sözcük fisildarim kulagina, aglarsin


sonra sayiklaya sayiklaya dönersin geriye


‘mutlulugun siirini bilir misin? ’


‘mutlulugun siirini bilir misin? ’


SIH MAHMUT KIRAN