Yüreğimi kaleme verdiğim günden beri. Her cümlem, bir yaban çiçeği gibi yalnızlığıma açar Prangalı dilimden dökülmeyen her cümle Yüreğimden çatlamış çorak toprağından Kalemle kağıda damlar. Kara yazgım değil Yalnızlığın yıkılmış kalesidir yüreğim. Rabbim! Bu yüreğimden kopan kıyametler ''Davud'i seslenişler değil Aczini bilmiş, bir meczubun dilenişidir.
Yorgunluğun geceye göz kırpışı sarsada hecelerimi ''Ben Adında Bilal gibi sinemde saklarım kızıl taşları'' Diyebilme telaşında tükenen ömrümde Bir kalem ve kağıda yükleyen aciz bir kulum işte Omuzumda yara açan günahların ağırlığını kaldıramayan Kalemden medet uman günahkarım işte...
Ben mi ?
Yüreğimi kaleme verdiğim günden beri.
Her cümlem, bir yaban çiçeği gibi yalnızlığıma açar
Prangalı dilimden dökülmeyen her cümle
Yüreğimden çatlamış çorak toprağından
Kalemle kağıda damlar.
Kara yazgım değil
Yalnızlığın yıkılmış kalesidir yüreğim.
Rabbim!
Bu yüreğimden kopan kıyametler
''Davud'i seslenişler değil
Aczini bilmiş, bir meczubun dilenişidir.
Yorgunluğun geceye göz kırpışı sarsada hecelerimi
''Ben Adında Bilal gibi sinemde saklarım kızıl taşları''
Diyebilme telaşında tükenen ömrümde
Bir kalem ve kağıda yükleyen aciz bir kulum işte
Omuzumda yara açan günahların ağırlığını kaldıramayan
Kalemden medet uman günahkarım işte...