Bir gece Buğulanan camın ardında Uzayan tren yolları, karanlık dağlar Ve sanki hep bizimle gelen yıldızlar vardı Ufak bir koridorda Oynayan birkaç çocuk, gözleri kapalı insanlar Kimileri inmeye hazır kavuşma heyecanı içinde Beklide ayrıldı kimileri gözyaşı ve hüzünle Ayrılıklarda, yalnızlıklarda, Özlem duyulduğunda, Ağlarken izlerken bir yıldızın kayışını yakamozda, Ya da bir bebek ağlamasında, Bir kuş uçarken telaşla, Mutluyken, severken ya da, ‘Şimdi şiirin tam zamanı, nda, Yazılması hünerdir Her şeyden farklıdır Düşünürsen, bize şiir yazmak yakışır…
Sevmeyi, yağmurda ıslanmak sanırdık Halbuki uzaklarda özlemekmiş Umudunu yitirmeden beklemekmiş Aramakmış ilk heyecanı kaybetmeden Biz hep ağlardık Kızınca bile birbirimize, Şiir yazardık. En zor anımda sana güvenirdim Bir haber beklerdim merakla Hep yazdığın yazıları okudum sil baştan Anlardım sensizlik bir başka buralarda Seni özlemek bambaşka… Daha fazla düşününce kafam karışır Bize bil ki sevmek, kısacası Sevdikçe de şiir yazmak yakışır…
Hiç ayrılmazken eller Bak şimdi uzak düştü yürekler Kim bilir kaç yıl oldu Eğer ölmezsem hala yaşıyorsam Bir gün bir evim olursa Sana yazdığım ilk şiiri En güzel yerine asacağım Yapmak istediğimiz her şeyi sen olmasan da İnat edip yapacağım Senden beni ayıran her şeye karşı Bilirim o zaman sana haykırır Uzanamam anılara İşte şimdi bize şiir yazmak yakışır…
20.11.1998 – 23:35 – Kenan Aydın (Ay ışığında dans) ‘Kırıkkale’den Şefaatli’ye gelirken trende nerde olduğumu bilmediğim bir yerde…,
Bize Şiir Yazmak Yakışır
Bir gece
Buğulanan camın ardında
Uzayan tren yolları, karanlık dağlar
Ve sanki hep bizimle gelen yıldızlar vardı
Ufak bir koridorda
Oynayan birkaç çocuk, gözleri kapalı insanlar
Kimileri inmeye hazır kavuşma heyecanı içinde
Beklide ayrıldı kimileri gözyaşı ve hüzünle
Ayrılıklarda, yalnızlıklarda,
Özlem duyulduğunda,
Ağlarken izlerken bir yıldızın kayışını yakamozda,
Ya da bir bebek ağlamasında,
Bir kuş uçarken telaşla,
Mutluyken, severken ya da,
‘Şimdi şiirin tam zamanı, nda,
Yazılması hünerdir
Her şeyden farklıdır
Düşünürsen, bize şiir yazmak yakışır…
Sevmeyi, yağmurda ıslanmak sanırdık
Halbuki uzaklarda özlemekmiş
Umudunu yitirmeden beklemekmiş
Aramakmış ilk heyecanı kaybetmeden
Biz hep ağlardık
Kızınca bile birbirimize,
Şiir yazardık.
En zor anımda sana güvenirdim
Bir haber beklerdim merakla
Hep yazdığın yazıları okudum sil baştan
Anlardım sensizlik bir başka buralarda
Seni özlemek bambaşka…
Daha fazla düşününce kafam karışır
Bize bil ki sevmek, kısacası
Sevdikçe de şiir yazmak yakışır…
Hiç ayrılmazken eller
Bak şimdi uzak düştü yürekler
Kim bilir kaç yıl oldu
Eğer ölmezsem hala yaşıyorsam
Bir gün bir evim olursa
Sana yazdığım ilk şiiri
En güzel yerine asacağım
Yapmak istediğimiz her şeyi sen olmasan da
İnat edip yapacağım
Senden beni ayıran her şeye karşı
Bilirim o zaman sana haykırır
Uzanamam anılara
İşte şimdi bize şiir yazmak yakışır…
20.11.1998 – 23:35 –
Kenan Aydın (Ay ışığında dans)
‘Kırıkkale’den Şefaatli’ye gelirken trende nerde olduğumu bilmediğim bir yerde…,