Sevcan İlla - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı







Vefâ/Sızım!
Sahralarda duaya duran çöl yanmışlığıyla
Kandığım seraba
Sözlerde düğümlenen hıçkırıkla
Ufkuma yürüyen cilveli kelâma;
Gözlere inen demirden kepenkle
Ebedi özgürlüğe arala kanatlarını kapılarımın.
Ruhumu alırken ebedi yarlığına
Gücü tükenmiş dizlerine çek bir kalem
Ağrısını benim bildiğim kalbimin.
Serliğe sürûr etmiş sızıyla
Yeline dokunamayan gölgemi
Sunup sabırdaki y/anmışlığıma
Ellerimden heyhât içen umman’a
Boğmayı arzu ederdim yâr bildiğim vefâsızlığı!
Bakışlardan dökülen kelâm
Bin parçaya bölünürken
Toprağında gül yeşerir
Güneşi doğmayan kapılar ardına gömdüğüm umudun.
Gül kararırda akşam yağar ellerime
Göklerin kıyâma durup
Şimşeklerin gönül şehrimi aydınlattığı,
Yollar boyu sesizliğime
Çakmak çakmak bakışından
Düşen yıldırım y/aktı düğümlenmiş sözleri(e)
Makbûl durağına varan yollarda
Sa(e) lâ mevt derlediğim dualarımla
Yarlığına duy/arsızlığımla
Kül olmuş bir şehir kaim olur secdedeki alnımda.
Hiç bitmeyen ve bitmeyecek, Vefân kadar Sızım! ...

Vefâ/Sızım!

Rukiye AYDIN