Kayıp Kent - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı


Kayıp Kent Nilüferin aşkı...

Kuru bir yaprak gibi
Savruldum yıllar boyu rüzgârlarda
Bazen güneş vurdu kavurdu
Gün oldu çamurlara bulandım
Dağlar gibi sarıp sarlamalanmış
Bir göl gibi sakin
Saf gönül özledim
Çağırdım umudumu
İstanbul’un kaldırımlarında
Gelmeye mi nazlandı
Damarlarımdan kan akmazken
Ecelim beni ararken
Mecalim de kalmadı artık
Çok büyük bir istek mi
Bir gölde nilüfer olmak...
Suyun içindeki can suyunu bulmak
Köklerimle göle
Gülümseyen yüzümle
İnsanlarlara ait olmak
Göl ararken bir coşkun ırmak
Nasip dedim ben yine
Dedi ben göl olmak istiyorum
Ama bana dağlar lazım koruyucu
Sonra bir ev yerleşebileceğim
Ve elbette içimde büyüteceğim
Büyüklü küçüklü nilüferler
En büyüğü sen olacaksın
Hepimizi sen koruyacaksın
Dağları da
Beni de
Benimle olanları da
Tamam, ama dedim ya deli gönlüm
İnsanlara aşka dönük yanım
Onlar kabul etti
Bağlı olduğum gölle beni de
Bir göl sindiremedi içine
İlk günden beri çekiyor köklerimden...
Ah diyorum keşke
Yine bir kuru yaprak olsam
Ama nafile
Nilüfer olduk bir kez
Kurutmuyor göl
Ama hayallerim özgür ya
Gözlerim hala benim ya
Bataklığa dönse de göl
Ve bir yanım orda olsa da
Ben kuruturum tüm dünyayı...