veda vaktının geldıgını anlamıs bı adam ıcın fazla mutluyum sanki.. gercı kalbım acıyo hala ama yanılmamıs olmanın verdıgı huzuru yok sayamam.. hayatıma gıren onlarca guzel şeyede, gırmeyen yuzlerce guzel şeyede tesekkur ederım.. başaramamış olmanın kırıklıgı elbet var.. tutulmamıs söz bırakmamıs olmam tek tesellim.. artık şarkılarla ağlamaktan sıkıldım.. anlamlı gıbı gorunen ama anlamsız bır suru şiir denemesındende.. her taraftakı sorunlu ınsanlara yakın olmak bunu ıstemek ve umut etmek sanırım tesaduf degılmıs.. karanlıga yakın olmak düşüncesi, ve her yerde bır dost gıbı onu arama eylemi nereye kadar gıdebılırdıkı? hayatınızdakı tek aydnlık ve beyaz şey odanızı tavanıysa, onuda sadece yattıgınızda goruyosanız cozumler tukenmıs demektır.. koca hayatınız boyunca hıc gercek aşkı yaşamamanız bır mazerettir.. yakın gecmısıneıze baktıgınızda gelecekle ıgılı planlarınız yoksa eger o gun yaklasmıs demektır. aılenızı daha az dusunur olmussunuzdur. sevdıklerınız sizi üzer ve kalbınız acır.. olmayacak seylerı ıstersınız ve bunu kımse bılmez.. bazı seyler soylenemezdır, en degerlı varlıgınıza bıle. sağda solda bır umut kırıntısı ararsınız onlarıda kuslar yemıstır. elınıze gecen ker kagıda bırseyler karalar, ve atarsınız onları. farkında olmadan belkıde aylardır gunese baktıgınız olmamıstır. butun gıysılerınız sıyahtır.. careyı derınlerde aramakta fayda etmez.. sızı cok sevdıgını dusundugunuz arkadaslarını,aılenız hatta dostlarınız vardır belkı ama an gelır,sevmedıklerını dusunursunuz. an gelır ana,baba,kardes yada dost bıle kalbınızı acıtır. ıstemedıgınız olayları kontrol edemezsınız. bu sızı cıldırtır.. oraya buraya karanlık yazılar yazarsınız. gecelerı sokakta yanlız basınızı yurur ve hıc hayal kurmazsınız. isteklerınız olanaksız gelır her defasında. o yuzden hıcbırsey kazamazsınız ama bu durumada bı care bulamazsınız. habılerınız degısır mesela. pazar kahvaltılarıda neymiş dersınız. yada asla sınemaya gırmezsınız. hıc anlamadıgınız haykırıslarla dolarsınız. sorunlu yazarların,sorunlu kahramanlarını okursunuz ve kendınızı oraya koyarsınız. gunduz pıyasa gezmelerınden karanlık uzun gecelere terfi edersınız. arada bıde aşık olursanız bu tam felakettır. cunku sızın durumunuzda butun aşklar,imkansızdır. şimdi.. veda anının geldıgını nasıl anlayacagınıza gelırsek eger; bır gun yataktam kalkıp sebebını bılmeden alırsanız elınıze fırcayı ve tavanı sıyaha boyarsanız vakıt gelmıs demektır.
ha beni sorarsanız; tavanımın yarısını boyadım sıyaha.
veda vaktının geldıgını anlamıs bı adam ıcın
fazla mutluyum sanki..
gercı kalbım acıyo hala ama
yanılmamıs olmanın verdıgı huzuru yok sayamam..
hayatıma gıren onlarca guzel şeyede,
gırmeyen yuzlerce guzel şeyede tesekkur ederım..
başaramamış olmanın kırıklıgı elbet var..
tutulmamıs söz bırakmamıs olmam tek tesellim..
artık şarkılarla ağlamaktan sıkıldım..
anlamlı gıbı gorunen ama
anlamsız bır suru şiir denemesındende..
her taraftakı sorunlu ınsanlara yakın olmak
bunu ıstemek ve umut etmek
sanırım tesaduf degılmıs..
karanlıga yakın olmak düşüncesi,
ve her yerde bır dost gıbı onu arama eylemi
nereye kadar gıdebılırdıkı?
hayatınızdakı tek aydnlık ve beyaz şey
odanızı tavanıysa,
onuda sadece yattıgınızda goruyosanız
cozumler tukenmıs demektır..
koca hayatınız boyunca hıc gercek aşkı
yaşamamanız bır mazerettir..
yakın gecmısıneıze baktıgınızda
gelecekle ıgılı planlarınız yoksa eger
o gun yaklasmıs demektır.
aılenızı daha az dusunur olmussunuzdur.
sevdıklerınız sizi üzer ve kalbınız acır..
olmayacak seylerı ıstersınız ve bunu kımse bılmez..
bazı seyler soylenemezdır,
en degerlı varlıgınıza bıle.
sağda solda bır umut kırıntısı ararsınız
onlarıda kuslar yemıstır.
elınıze gecen ker kagıda bırseyler karalar,
ve atarsınız onları.
farkında olmadan belkıde aylardır gunese baktıgınız olmamıstır.
butun gıysılerınız sıyahtır..
careyı derınlerde aramakta fayda etmez..
sızı cok sevdıgını dusundugunuz arkadaslarını,aılenız
hatta dostlarınız vardır belkı ama
an gelır,sevmedıklerını dusunursunuz.
an gelır ana,baba,kardes yada
dost bıle kalbınızı acıtır.
ıstemedıgınız olayları kontrol edemezsınız.
bu sızı cıldırtır..
oraya buraya karanlık yazılar yazarsınız.
gecelerı sokakta yanlız basınızı yurur ve
hıc hayal kurmazsınız.
isteklerınız olanaksız gelır her defasında.
o yuzden hıcbırsey kazamazsınız ama
bu durumada bı care bulamazsınız.
habılerınız degısır mesela.
pazar kahvaltılarıda neymiş dersınız.
yada asla sınemaya gırmezsınız.
hıc anlamadıgınız haykırıslarla dolarsınız.
sorunlu yazarların,sorunlu kahramanlarını okursunuz
ve kendınızı oraya koyarsınız.
gunduz pıyasa gezmelerınden
karanlık uzun gecelere terfi edersınız.
arada bıde aşık olursanız bu tam felakettır.
cunku sızın durumunuzda butun aşklar,imkansızdır.
şimdi..
veda anının geldıgını nasıl anlayacagınıza gelırsek eger;
bır gun yataktam kalkıp
sebebını bılmeden alırsanız elınıze fırcayı
ve tavanı sıyaha boyarsanız
vakıt gelmıs demektır.
ha beni sorarsanız;
tavanımın yarısını boyadım sıyaha.