Karakalem İst - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

BAK YOKSUN.. BURALAR BOMBOŞ…

Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes… 'Üşüme' diye seslenmek isterdim… Keşke yanında olsaydım…Bir el olmak isterdim, bir kol… 'Özledim' deyip sarılmak… En karanlık yerinde düşlerinin içine teklifsizce girmek isterdim . Kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmak isterdim hayatına… Gelseydim ve yaslasaydın başını omuzuma, ağlasaydık doya doya … Geçerdi üşümesi yüreğimin, geçerdi üşümesi içimin, kirpiklerimde yağmurlar dumanlanmazdı biliyorum…
Seninle yeşil bir ormanda buluşmak, saçlarının kokusundan öpmek, içime çekmek ve serin soluğundan içmek, sana sarılmak, kucaklamak, uçmak isterdim…
Ama nafile, aramızdaki bütün yollar kapalı… Bütün dallar kesik… Yokluğun buz gibi soğuk… Üşüyorum… Yüreğim de donmuş sanki. Gözlerimde…
Bugün Yoksun işte, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor şimdi. Kirpikleri kırılan bir zamanın teninde,
şimmdi..Bilirim, sevmek ve özlemek bir ateşe dokunmaktır; yakmaktır yüreğini yangınlarda. Ama ben üşüyorum. Yokluğun buz gibi soğuk. Seni özledim,yokluğunda boşum bomboş…

Ağlıyorum, buza dönüşüyor gözyaşlarım… Ağlıyorum, akıp gidiyor gözyaşlarım çağlayanlara… Bakakalıyorum ardından çaresiz…
Ah! bir el olsan dokunsan alnıma, okşasan saçlarımı şefkatinle.. Geçerdi ağrısı başımın, geçerdi biliyorum…
Bir gül olsaydın bahçemde, koklasaydım nefes nefes, çekseydim içime derin derin…
Bir göz olup baksaydın gözlerime, çekip alsaydın içimdeki hüznü…
Ah! bir bilsen nasıl sevinirdi yüreğim,
Gel. bana yeniden hayat ver. Elim ol, ayağım ol, canım ol… Gecem - gündüzüm ol…
Ağlayan gözlerim ol her damlada yeniden doğur beni, yeniden doğur umudumu ki, seni ne kadar
özlediğimi anlatayım yeryüzündeki bütün canlı cansız varlıklara, ne kadar çok sevdiğimi …
Gerçi ben bile geç öğrendim seni ne kadar sevdiğimi...