Biraz bekleyin, sözcükler sezeryanla çıkmıyor...demiştim bir kaç zaman önceydi...Buyrun asıl yazıma: Bazen korkuyorum. Çok şey paylaştığım arkadaşlarımı sevmekten. İnsan hiç korkar mı sevmekten? Ama ben biliyorum, çoook eskilerden kalan bir korku bu, çok derinlerden. Şu anda bedenimin gözükmeyen yerlerinde açılan bir yaranın bıraktığı hiç geçmeyecek acı bir iz...Böyle olmasını istemezdim elbette ama böyle büyütüyorlar işte adamı sen ne kadar istemesen de. Fakat beynine kazınmış o sorular hiç rahat bırakmıyor ve bir yandan şizofrenler gibi içinden hep 'ya...' diyorsun, 'ya o da bana bunu yaparsa?' Elin bir an yana düşüyor kanapeden, kelimeler ağır geliyor.Toparlamak için duraksıyorsun. O lanet korkuyu yanıbaşında görüyorsun hiç beklemediğin anlarda yine karşında. Zaten bu korku da sana hiç beklemediğin insanımsılardan kalma değil mi? Onları düşünürken, ömrümden daha fazla vaktimi çaldıkları için kızıyorum ve hepsini toplayıp çıkmaz bir sokaktaki kör bir kuyunun içine atıyorum. Gece örtüyor üzerlerini, kapkara bir gece aydınlanmayı bekleyen...Ben dahi bir daha adresini bulamayacağım bu yerden gözlerim kapalı kaçıyorum. Yalansız sana koşuyorum. 07.08.2008 / 02:40-03:12 ( Cennetkizi )
Biraz bekleyin, sözcükler sezeryanla çıkmıyor...demiştim bir kaç zaman önceydi...Buyrun asıl yazıma:
Bazen korkuyorum. Çok şey paylaştığım arkadaşlarımı sevmekten. İnsan hiç korkar mı sevmekten? Ama ben biliyorum, çoook eskilerden kalan bir korku bu, çok derinlerden. Şu anda bedenimin gözükmeyen yerlerinde açılan bir yaranın bıraktığı hiç geçmeyecek acı bir iz...Böyle olmasını istemezdim elbette ama böyle büyütüyorlar işte adamı sen ne kadar istemesen de. Fakat beynine kazınmış o sorular hiç rahat bırakmıyor ve bir yandan şizofrenler gibi içinden hep 'ya...' diyorsun, 'ya o da bana bunu yaparsa?' Elin bir an yana düşüyor kanapeden, kelimeler ağır geliyor.Toparlamak için duraksıyorsun. O lanet korkuyu yanıbaşında görüyorsun hiç beklemediğin anlarda yine karşında. Zaten bu korku da sana hiç beklemediğin insanımsılardan kalma değil mi? Onları düşünürken, ömrümden daha fazla vaktimi çaldıkları için kızıyorum ve hepsini toplayıp çıkmaz bir sokaktaki kör bir kuyunun içine atıyorum. Gece örtüyor üzerlerini, kapkara bir gece aydınlanmayı bekleyen...Ben dahi bir daha adresini bulamayacağım bu yerden gözlerim kapalı kaçıyorum. Yalansız sana koşuyorum. 07.08.2008 / 02:40-03:12 ( Cennetkizi )