Dostlari olmali insanin Aynen gemilerin limanlari gibi Zaman zaman ugradigin Yukunu bosalttigin Dalgalar dininceye kadar Bekledigin koynunda...
Sonra acik denizlere ugurlamali seni Geri donecegin gunu bekleme umuduyla Bazen ruzgara o acmali yelkenini Yanagina Konan bir opucugun coskusuyla Halatlarini cozmeli seni cok AMA cok ozlemeli
Dostlari olmali insanin Ermis,bilge,hayati ezbere okuyabilen Dusunmediklerini dusunduren Seni bir cambaz ipinde guvenle tutabilen Gerektiginde senin icin atesi yutabilen Yolunu isitan ustan olmali Sekillendirmeyi ogretmeli hayatin comlegini Sana vermeli soguk bir kis gununde uzerindeki tek gomlegini....
BORÇ
sorunlarla savaşır zamanla yarışırken unutmayabiliyorsan çiçekleri sulamayı
Ne Ezen, Ne de Ezilen, İnsanca Hakça Düzen........
ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ
Gözlerin gözlerime değince Felaketim olurdu, ağlardım Beni sevmiyordun, bilirdim Bir sevdiğin vardı, duyardım Çöp gibi bir oğlan, ipince Hayırsızın biriydi fikrimce Ne vakit karşımda görsem Öldüreceğimden korkardım Felaketim olurdu, ağlardım Ne vakit Maçka'dan geçsem Limanda hep gemiler olurdu Ağaçlar kuş gibi gülerdi Sessizce bir cigara yakardın Parmaklarımın ucunu yakardın Kirpiklerini eğerdin, bakardın Üşürdüm, içim ürperirdi Felaketim olurdu, ağlardım Akşamlar bir roman gibi biterdi Jezabel kan içinde yatardı Limandan bir gemi giderdi Sen kalkıp ona giderdin Benzin mum gibi giderdin Sabaha kadar kalırdın Hayırsızın biriydi fikrimce Güldü mü cenazeye benzerdi Hele seni kollarına aldı mı Felaketim olurdu, ağlardım
Aynen gemilerin limanlari gibi
Zaman zaman ugradigin
Yukunu bosalttigin
Dalgalar dininceye kadar
Bekledigin koynunda...
Sonra acik denizlere ugurlamali seni
Geri donecegin gunu bekleme umuduyla
Bazen ruzgara o acmali yelkenini
Yanagina Konan bir opucugun coskusuyla
Halatlarini cozmeli seni cok AMA cok ozlemeli
Dostlari olmali insanin
Ermis,bilge,hayati ezbere okuyabilen
Dusunmediklerini dusunduren
Seni bir cambaz ipinde guvenle tutabilen
Gerektiginde senin icin atesi yutabilen
Yolunu isitan ustan olmali
Sekillendirmeyi ogretmeli hayatin comlegini
Sana vermeli soguk bir kis gununde
uzerindeki tek gomlegini....
BORÇ
sorunlarla savaşır
zamanla yarışırken
unutmayabiliyorsan
çiçekleri sulamayı
usanmayabiliyorsan
pencerene konan
güvercini ağarlamaktan
sabahları
karanlıkta ağlayan
sahipsiz köpeğin
paylaşabiliyorsan
yalnızlığını
yemeğini yerken açları
ocağın yanarken üşüyenleri
sen işindeyken işsizleri
duyabiliyorsan yanıbaşında
yanan ormanla yanabiliyorsan
gönlüne gömebiliyorsan
seni yaşatmak için
şehit düşen askeri
yaradana borcunu
biliyorsun demek
ödeyemesende
ölünceyedek............
Ne Ezen, Ne de Ezilen, İnsanca Hakça Düzen........
ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu, ağlardım
Ne vakit Maçka'dan geçsem
Limanda hep gemiler olurdu
Ağaçlar kuş gibi gülerdi
Sessizce bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin, bakardın
Üşürdüm, içim ürperirdi
Felaketim olurdu, ağlardım
Akşamlar bir roman gibi biterdi
Jezabel kan içinde yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
Benzin mum gibi giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın biriydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzerdi
Hele seni kollarına aldı mı
Felaketim olurdu, ağlardım
Yazar : ATTİLA İLHAN