İNSAN HEP BİRŞEYLERDEN KAÇAR KORKULAR BİZE AİT OLDUĞUNDAN AMA HEP BİRYERDE KALAKALIRLAR ODA KENDİLERİNE DUYDUKLARI NEFRETİN KENDİ YÜZLERİNE VURMASINDAN İNSAN KENDİNDEN BİRTEK NEDEN DEN KORKAR ÇÜNKÜ BİR TEK KENDİ BİLİR YAPTIĞI HATANIN NE OLDUĞUNU KORKU KENDİNDEN BİLE KORKMASINA NEDENDİR ASLINDA
Vazgeçilmez olmak...Belki de bütün insanların aslında aradıkları, farkında olmadan istedikleri, hatta büyük bir arzu duydukları, vazgeçilmez olmayı tattıklarında yaşayacakları mutluluğa taptıklarının farkında olmadan başka birşeylerin peşinde olduklarını zannettikleri...
Çok önemsiz ayrıntılarda bile insanlar farkedilmeyi ve sonucunun vazgeçilmez olduklarını görmeyi bekliyorlar...
Otobüse biniyorsun en medeni şekilde biletini atmak, indirimli akbilini bastığında şöföre pasonu sormadan göstererek onun beklentisini vermek, yolda yürürken karşıdan gelenlerle yolda geçişmesini bilmek, tanıdıklarına güleryüzle selam vermek, belki de yanındaki küçük çocuğun gönlünü almak sevindirmek, işe gitmek, gittiğinde herkesten farklı bir biçimde 'günaydın'ı yaşatırcasına söylemek, telefonlar çaldığında kim olduğunu hissetirerek cevap vermek, yine fark edilmeyi sağlamak...
Senden somut beklentisi olanlara somutun fazlasını verirken yanında soyutunu da verip farklı olmak, sana yardım edenlerin konularında başarılarını takdir ederek farklı biçimde hissetirmek, dostlarını aradığın zamanlara, esas onların istedikleri zamanda aramış olmaya dikkat etmek, onlar için farklı olmaya çalışmak, anne-babamıza diğerlerinden farklı bir birey yetiştirdiklerini farklı biçimde hissetirmek.
Belki de dünyaya veda ederken bile seni hiç tanımayan ve asla tanımayacak olanlara da kendinden, diğerlerinden farkını anlatacak birşeyler bırakmak, bırakmışlığın rahatlığıyla yine farklı olarak gitmek, farklı gittiğini biliyorken bile farklı olmak ve hepsinin de sonucunda hayatındakiler için vazgeçilmez olmak...olduğunu bilmek...
Büyük bir tutku; hiç bilmediğimiz ama peşini bırakmadığımız...
İNSAN HEP BİRŞEYLERDEN KAÇAR KORKULAR BİZE AİT OLDUĞUNDAN
AMA HEP BİRYERDE KALAKALIRLAR
ODA KENDİLERİNE DUYDUKLARI NEFRETİN
KENDİ YÜZLERİNE VURMASINDAN
İNSAN KENDİNDEN BİRTEK NEDEN DEN KORKAR
ÇÜNKÜ BİR TEK KENDİ BİLİR YAPTIĞI HATANIN NE OLDUĞUNU
KORKU KENDİNDEN BİLE KORKMASINA
NEDENDİR ASLINDA
Vazgeçilmez olmak...Belki de bütün insanların aslında aradıkları, farkında olmadan istedikleri, hatta büyük bir arzu duydukları, vazgeçilmez olmayı tattıklarında yaşayacakları mutluluğa taptıklarının farkında olmadan başka birşeylerin peşinde olduklarını zannettikleri...
Çok önemsiz ayrıntılarda bile insanlar farkedilmeyi ve sonucunun vazgeçilmez olduklarını görmeyi bekliyorlar...
Otobüse biniyorsun en medeni şekilde biletini atmak, indirimli akbilini bastığında şöföre pasonu sormadan göstererek onun beklentisini vermek, yolda yürürken karşıdan gelenlerle yolda geçişmesini bilmek, tanıdıklarına güleryüzle selam vermek, belki de yanındaki küçük çocuğun gönlünü almak sevindirmek, işe gitmek, gittiğinde herkesten farklı bir biçimde 'günaydın'ı yaşatırcasına söylemek, telefonlar çaldığında kim olduğunu hissetirerek cevap vermek, yine fark edilmeyi sağlamak...
Senden somut beklentisi olanlara somutun fazlasını verirken yanında soyutunu da verip farklı olmak, sana yardım edenlerin konularında başarılarını takdir ederek farklı biçimde hissetirmek, dostlarını aradığın zamanlara, esas onların istedikleri zamanda aramış olmaya dikkat etmek, onlar için farklı olmaya çalışmak, anne-babamıza diğerlerinden farklı bir birey yetiştirdiklerini farklı biçimde hissetirmek.
Belki de dünyaya veda ederken bile seni hiç tanımayan ve asla tanımayacak olanlara da kendinden, diğerlerinden farkını anlatacak birşeyler bırakmak, bırakmışlığın rahatlığıyla yine farklı olarak gitmek, farklı gittiğini biliyorken bile farklı olmak ve hepsinin de sonucunda hayatındakiler için vazgeçilmez olmak...olduğunu bilmek...
Büyük bir tutku; hiç bilmediğimiz ama peşini bırakmadığımız...