bir kitabın son sözüyüm arka kapağında , içeriğine dokunan ilk gözler senindi... ütopyalarım yüzsüz şimdi,gözsüz ve sözsüz... bir ressam şövalesinde gözlerinden damıtılmış gökkuşağıyla renklerini yaşamaya çalışıyorum... sensiz yaşamaya alışıyorum birazda kendimsizleşerek...
bir kitabın son sözüyüm arka kapağında ,
içeriğine dokunan ilk gözler senindi...
ütopyalarım yüzsüz şimdi,gözsüz ve sözsüz...
bir ressam şövalesinde gözlerinden damıtılmış gökkuşağıyla
renklerini yaşamaya çalışıyorum...
sensiz yaşamaya alışıyorum
birazda kendimsizleşerek...