Gülün Dikeni - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Cahil Şaire;
Zır cahilsin, sözüm ona şairsin!
Sen kim, şairlik kim?

Otur, oturduğun yerde,
Şairliğin, adını, alma ağzına bile...

Zaten ortalık şairden geçilmiyor,
Bari sus, haddini bil çeneni tut...
(Öz Eleştiri)

"Cahil Şaire" demişsin, madem öyleyim.
Bilmem ki nerede biter cahilliğin haddi?
Şiir, bilgelik isterse, sustum.
Ama o da, yanık bir hece ister bazen.
Şairlik kim, ben kim, bu doğru bir söz.
Fakat gönül denen divane de durmak yok ki.
O, aklın yolunu değil, tutkuyla titreyen her şeyi yazar,
Sus demesi kolay, sen hiç mısra sancısı çektin mi?
Kaldı ki, evet, ortalık şairden geçilmiyor.
Bir gürültü bu; kimin sesi kimden seçilmiyor.
Varsın zır cahil kalsın bu garip.
En azından, sustuklarım değil, yazdıklarım dert mi sana!
Oturmam ben, sözünden de, yerimden de kalkarım!
Şairlik değil belki bu, ama haksızlığı yaksam mı?
Haddini bilmek buysa, dilim düğümlenir.
Benim cahilliğim, senin o kusursuzluğuna denktir.