Kırık zamanların, Kırık cümlesiyim, Parçaları eksik, Kelimeleri yitik…
Parçalanmış yalnızlığın, Son ezgisiyim
Yitik kentin, Buruk insanıyım.
Hüznü sırtlamış giden yolcuyum, Gönül dergahından…
Ayaklarımın beni sürüklediği yerde, Son notayım bestende…
En son anın, Bir önceki vaktiyim. Gözlerdeki yaşların, Akmasına neden olan zalimim, Adım; aşk, sevda, hüzün, elem... Yaralı bir gönlün, yarasıyım belki de…
Yara almadan, Yaralamıyor ki insan…
Yolların sonundaki bekleyenim, Adımlardaki ürkekliğim. Yüreklerde yer edinmiş, Sevdanın adıyım...
Kırık cümlesiyim,
Parçaları eksik,
Kelimeleri yitik…
Parçalanmış yalnızlığın,
Son ezgisiyim
Yitik kentin,
Buruk insanıyım.
Hüznü sırtlamış giden yolcuyum,
Gönül dergahından…
Ayaklarımın beni sürüklediği yerde,
Son notayım bestende…
En son anın,
Bir önceki vaktiyim.
Gözlerdeki yaşların,
Akmasına neden olan zalimim,
Adım; aşk, sevda, hüzün, elem...
Yaralı bir gönlün, yarasıyım belki de…
Yara almadan,
Yaralamıyor ki insan…
Yolların sonundaki bekleyenim,
Adımlardaki ürkekliğim.
Yüreklerde yer edinmiş,
Sevdanın adıyım...
Senin özünüm,
Kendimin sözüyüm…