© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Gamze’nin Yanına Hoşgeldiniz
Kapıyı Çalınca
Sevgi Aşk Hikayeleri
O okulumuzda yeni görev yapmaya başlamış bir öğretmendi çok genç olduğu için öğrencilerden ayırt etmek mümkün değildi. Böyle şeyler yalnız filmler de olur sanırdım. Oysa ben sırılsıklam aşık olmuştum. Gözleri başımı döndürecek kadar güzel olan yalnızca adını ve öğretmen olduğunu bildiğim biri, kısacık bir zamanda hayatımı değiştirivermişti.
Ona aşık olmam benim suçum muydu? İnsan hesap kitap yaparak aşık olmazdı ki? Tamam itiraf etmeliyim, ben pek normal biri değilim. Başkalarına göre farklı yanlarım çok., özellikle de aşk söz konusuysa hiçbir zaman sıradan biri olmadım ama bu kez tamamen kaderdi. Sonunda ona söylemeye karar verdim. Madem aşık olacak kadar cesaretliydim, söyleyecek kadar da cesaretli olmalıydım.
Söyledim. Şaşkınlığımı ifade edecek sözleri şu an ben bulamıyorum. Düşün bir kez, çat kapı bir öğrenci geliyor ve ‘’ ben sizi gördüğüm ilk andan beri seviyorum’’ diyor. Ne hissedersiniz bilemem ancak o bana karşı çok olgun, anlayışlı davrandı. Yaptığım çocukluklarla hayatını cehenneme çevirdiğim halde sevgiyle yaklaştı.. incitmemek için çok uğraş verdiğini şimdi anlıyorum oysa o zamanlar çok incitmiştim. Bir gün bana hak vereceksin demişti evet onu anlıyorum ve hak veriyorum. En doğrusunu yaptı. Zaman belki çılgın aşkımı bitirdi. Ama ona olan saygım ve sevgim sonsuza kadar sürecek.
DÜŞÜNKİ SENİ DÜŞÜNMÜŞÜM
Düşünki seni özlemişim ve bütün benliğimle
Seni istemişim tanrıdan
Ya bir sabah,yada bir akşam üstü
saf ve tertemiz duygularla
Düşünki ağlıyorum Düşünki ıssızbir yolda
Yürüyorum yanlızlıga dogru
Her adımda binbir feryat kopuyor.
Bu mahcul bedenimden
Kimbilir belkide yagmur yağıyor
Belkide ıslanmısım tepeden tırnaga kadar
Düşünki seni düşünmüşüm
Senin düşünemeyeceğin kadar
Düşünki sevdalıyım sana
Hemde ölümüne sevdalı
Uykumun en tatlı yerinde
Duygularımın odak noktasında
Göz yaşlarımı sermişim senin yoluna
Başımı koymusum ben bu SEVDA UĞRUNA
Düşünki seni özlemişim ve bütün benliğimle
Seni istemişim Tanrıdan
Ya bir sabah yada bir akşam üstü
Saf ve tertemiz duygularla
Düşün ki ağlıyorum ve ıssız bir yolda
Yürüyorum yalnızlığa doğru
Her adımda bin bir feryat kopuyor
Bu mahcul bedenimden
Kim bilir beklide yağmur yağıyor
Beklide ıslanmışım tepeden tırnağa kadar
Düşünki seni düşünmüşüm
Senin düşünemeyeceğin kadar
Düşünki sevdalıyım sana
Hem de ölümüne sevdalı
Uykumun en tatlı yerinde
Duygularımın odak noktasında
Gözyaşımı sermişim senin yoluna
Başımı koymuşum ben bu SEVDA UĞRUNA.
***************************************G@MZE***********************************************
**************************G******Ü******L****** K******I******Z******************************
Genç adam, işe giderken her gün yolunun üzerindeki güllerle dolu bahçeye bakmadan gezemezdi.Her sabah o rengarenk güller içini neşeyle, sevinçle dolduruyordu. Günler seçtikçe güllere bakan gözleri, bahçedeki eve takılmaya başladı. Çünkü, son günlerde o evde, tül perdenin gerisinde bir genç kızın siluetini görüyordu. Her geçişin de güllere ve pencerede belli belirsiz görünüp kaybolan genç kıza bakmadan edemiyordu. Bir sabah her zamankinden daha erken yola çıktı. Bahçenin önüne geldiğinde yüreğinin titrediğini, içinin ürperdiğini hissetti; her gün tül perdenin arkasında gördüğü kız, bahçede gülleri suluyordu. Güzel kız, genç adamı görünce yüzü kızararak içeri kaçtı. Genç kızın hayali gözlerinden kaybolmasın diye gayret eder gibi gözlerini sabit bir halde bir güle dikerek öylece kalakaldı. Gördüğü güzelliğin etkisinde kalmış, sevdalandığını düşünüyordu. Genç adam, artık her gün bir öncesine göre biraz daha erken geçiyordu, kızı tekrar görürüm umuduyla. Fakat tüllerin gerisinde görünüp kaçan bir silü etten başka şey göremiyor, kahroluyordu. Genç kız da her sabah heyecanla tüller arkasına geçiyor genç adamın gelmesini bekliyordu. Bir gün, genç adam bahçenin önünden geçmedi. Genç kız gün boyunca boşuna bekledi. Ertesi gün, daha ertesi gün yine boşuna bekledi, genç adam gelmedi. Genç kızın yüreğine hüzün doluyordu. Başka bir gün, yine umutsuz gözlerle yola bakarken, bir grup insanın omuzlarında tabutla geç tiklerini gördü genç kız. Aklından geçen korkunç düşünceden tüm vücudunun titrediğini hissetti, yüreği sıkıştı; yoksa genç adam ölmüş müydü! ..Genç kız yine her gün tüllerin arkasına geçiyor, boş gözlerle dışarıya bakıyordu. Yüzü de, artık bakmadığı, sulamadığı gülleri gibi soluyordu. Genç adam bir gün yine geçti bahçenin önünden. Bir aydır yattığı hastaneden sonunda çıkmış, ilk iş olarak ta güllü bahçenin önüne gelmişti. Ama ümit içinde geldiği bahçenin önünde, gülen yüzü asıldı; bahçedeki güller solmuş, pencere kara perdelerle sımsıkı kapatılmıştı. Genç adam yolda oynayan çocuklara sordu; 'Bu evde kimse yaşamıyor mu? ' Bir çocuk; 'İhtiyar bir kadın yaşıyor.' dedi. Genç adam cevabını duymaktan korkarcasına, başka bir soru sordu; ' Burada yasayan genç kız ne oldu? ' Çocuklardan biri atıldı; 'O öldü.' dedi, genç adamın yana düşen kollarını, yaşaran gözlerini görmeden başka bir çocuk atıldı; 'Verem olmuş, dün öldü.' Yıllar sonraydı, küçük bir çocuk heyecanla annesiyle babasının yanına koştu, güller arasında, sallanan sandalyede oturan ihtiyar adamı göstererek bağırdı; 'Dedem gülüyor, dedem gülüyor baba! .. ' Koşarak ihtiyarın yanına gittiler, gülerken hiç görmedikleri yüzüne baktılar. Elinde bir gül olan ihtiyar adamın yüzüne, gerçekten bir gülümseme yayılmıştı; biten bir hasrete seviniyormuş gibi, yıllardır görmediği birine kavuşuyormuş gibi mutlu bir gülümseyişti bu. Fakat gözleri kapalıydı...