© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İKİ KİMSESİZ KANKARDEŞ
Kaldırımlara isyanlarımızı döker
Issız sakin caddelerde kol kola gezerek
Ne küfürler savururduk seninle bu hayata
Devriyelerden kaçardık kimsesiz iki kimliksiz olarak
Hiç yakalanmak istemezdik
Az sabahlamadık seninle parkların banklarında
O yıldız senin bu yıldız benim diye
Az ateş yakıp ısınmadık kuytu köşelerde
Jopların en yakın arkadaşıydık
Polislerin döverken en keyif aldığı iki kafadar
Senin bir özelliğin vardı dayak yerken bile gülerdin
Ben şaşardım bir anlam veremezdim
Ordan oraya ordan buraya derken
Akşamı nasıl eder bilemezdik
Ulan biz kendimize bakamazdık
Tuttun taktın birde peşimize bir köpek
Oda bizim gibi kimsesizdi sahipsiz
Adınıda sahipsiz koyu verdik
Sen simit satardın bense su
Biriktirdiğimiz parayı gider senin yüzünden
At yarışlarında yerdik
Zaten tutturduğumuzuda hiç görmemiştik
beş parasız kalınca da oturur kara kara düşünürdük
Ay ışığının denize vuran parlaklığında
Taş yarıştırırdık seninle
Yenilgiyi hiç kabullenmezdin, hep ben geçtim derdin.
Bense birşey demezdim; oysa hep ben yenerdim
Bizim dünyamızdan farklı insanların mekanlarına gider
Dilenirdik seninle sosyetenin takıldığı yerlerde
Üç beş kuruş için olümü hiçe sayarak
Sen atılırdın giden arabanın önüne
Bense para koparma peşinde
Kaparsak helede üç beş kuruş nede sevinirdik seninle
Şehrin tüm sokaklarını gezerdik
O çöp senin bu çöp benim karıştırır dururduk
Yerlere saçtığımız çöplerden az dayak yemedik çöpçülerden
Sigarasız kalıncada gelin arabalarının önünü keserdik
Beşiktaş deyince akan sular dururdu bizim için
Beşiktaşı çok severdik
Maçlarına girebilmek için azmı uğraş verirdik
benim siyah bir montum, beşiktaş maçımda sergenin
Tribünlere attığı bir formam altından su alan bir ayakkabım vardı
Seninse lacivert bir montun, kızın hediye ettiği siyah bir kazağın
Sağlam bir ayakkabın
Bir gün ben seninkileri giyerdim sende benimkileri
seninkiler biraz büyük gelirdi bana, benimkilerse sana küçük
olsun derdik
zaten başka alternatifimizde yoktu idare ederdik
Kızla buluşacağın günün öncesi hep düşünür dururdun
Tahmin ettiğim gibi
Simit ve çay ısmarlamaktan artık utanır olmuştun
Hep o zamanlarında hırçınlaşır
Duvarları yumruklayarak isyanlarını dile getirirdin
Kor ateşe tekme savurur alır başını giderdin
Kuytu bir köşede ağlarken bulurdum hep seni
Küfürler savurur neden biz neden der dururdun
Acımasız hayatın içinde hep bir umutla yaşardık
Hayallere dalan düşler kuran iki kan kardeştik biz
iki kimsesiz
Bir ekmeğin yarısı idik
Yanan bir siğaranın ateşi ve dumanıydık biz
Biz kimdik bilinmezdik
Bir sonbahar sabahında karar vermiştik
Yıldızları seyrettiğimiz falezlerden
Hırçın dalgaların kollarına bırakmaya kendimizi
Ağaçların yapraklarını toprağa verdiği gibi toprağa
Verecektik bedenimizi
Her zaman ki gibi gidilecek yere yine beraber gidecektik
Ve sen yine gülüyordun oysa dayakta yemiyordun
Ve ben yine anlam veremiyordum
Herşeye elveda diyerek bıraktık elele dalğalara kendimizi
Artık sessiz mezarlıkların
Bir ağlayan bir gülen iki ruhu
İki kankardeşi oluverdik
merhabalar yorumlarınızı beklerim