Anlamsız bir boşluğun yankılarıyız,unutulmuş sokaklarında tedirgin insanların...........
Müsvedde bir hayat gibi yaşıyor ömrünü;sanki başka bir zamanda,başka bir bedende aslını yaşayacakmış gibi. Hiç oturmadan oturamadan geçiyor her zaman geçtiği yerlerden cebinde metro bozuklugunu hazır tutarak;çünkü elleri fazla geliyor hep,yaz-kış cebinde... Ne anlatmayı deniyor nede anlamayı.Anlaşılamamak ise,O MÜZMİN MAZERET..... Kabullenmenin bazen reddetmekten daha zor,daha öldürücü olduğunu bilmeden. Yaşıyor işte minik heyecanları,metruk korkuları,paslı bir tebessümü. Müsveddedefter gibi;solmuş eprimiş ve hep karalama gibi gözüken. Aşk sanıyor,müsvedde bir ilişkiyii.Ama ne yapsa,ne etse,ne kendini nede ötekini temize çekemiyor. An harcıyor sürekli,AN HOVARDASI;Yaşamamanın ömrünü uzattığına nerdeyse-inanarak. Bakıyor kendine,ama baktıkça kendine,bakamıyor artık yüzüne. Yaşlanıyor ama yaş akmıyor gözünden.................. Bilmiyor ki zaman ve ömür,içine sığanlarla çok,biriktikçe uzun... Ve tüm yaşam;SADECE YAŞADIKLARIN.... Yaşamayı reddettiği her an,her kısıtlama,eksiltiyor uzatmak istediği ömrünü.. Ne farklı bir insan,ne farklı bir gündüz,ne farklı bir gece,artarda sıralanan hep aynı an. Ve o bilançodan bir toplam çıkmıyor. Hayattan zaman çalmıyor,tüm hırsızlığı kendinden;kendini yiyerek menzilini tüketiyor. Oysa tekrarı yok an ların,;ömür insandan daha belirli,aşk ise her zaman derbeder......... An geliyor bitiyor,yarım kalıyor sevda; TEK SAYFASI TEMİZE ÇEKİLMEDEN......
Müsvedde bir hayat gibi yaşıyor ömrünü;sanki başka bir zamanda,başka bir bedende aslını yaşayacakmış gibi.
Hiç oturmadan oturamadan geçiyor her zaman geçtiği yerlerden cebinde metro bozuklugunu hazır tutarak;çünkü elleri fazla geliyor hep,yaz-kış cebinde...
Ne anlatmayı deniyor nede anlamayı.Anlaşılamamak ise,O MÜZMİN MAZERET.....
Kabullenmenin bazen reddetmekten daha zor,daha öldürücü olduğunu bilmeden.
Yaşıyor işte minik heyecanları,metruk korkuları,paslı bir tebessümü.
Müsveddedefter gibi;solmuş eprimiş ve hep karalama gibi gözüken.
Aşk sanıyor,müsvedde bir ilişkiyii.Ama ne yapsa,ne etse,ne kendini nede ötekini temize çekemiyor.
An harcıyor sürekli,AN HOVARDASI;Yaşamamanın ömrünü uzattığına nerdeyse-inanarak.
Bakıyor kendine,ama baktıkça kendine,bakamıyor artık yüzüne.
Yaşlanıyor ama yaş akmıyor gözünden..................
Bilmiyor ki zaman ve ömür,içine sığanlarla çok,biriktikçe uzun...
Ve tüm yaşam;SADECE YAŞADIKLARIN....
Yaşamayı reddettiği her an,her kısıtlama,eksiltiyor uzatmak istediği ömrünü..
Ne farklı bir insan,ne farklı bir gündüz,ne farklı bir gece,artarda sıralanan hep aynı an.
Ve o bilançodan bir toplam çıkmıyor.
Hayattan zaman çalmıyor,tüm hırsızlığı kendinden;kendini yiyerek menzilini tüketiyor.
Oysa tekrarı yok an ların,;ömür insandan daha belirli,aşk ise her zaman derbeder.........
An geliyor bitiyor,yarım kalıyor sevda;
TEK SAYFASI TEMİZE ÇEKİLMEDEN......