1960 Diyarbakır doğumluyum. İlk ve Orta öğrenimi burada, yüksek öğrenimini İ.Ü. Eczacılık Fakültesi’nde tamamladım. 27 yıllık Kamu hizmetim boyunca, Diyarbakır’ın çeşitli hastanelerinde ve İl Sağlık Müdürlüğü’nde görev yaptım. 2011 yılında emekli oldum. Değişik dönemlerde, Eczacı Odasında Yönetim kurul üyesi, Kongre delegesi, Komisyon başkanlığı gibi görevlerde bulundum. Halen, mesleğimle ilgili özel bir şirkette yöneticilik yapıyorum. Edebiyat ve kompozisyon öğretmenlerimin etkisiyle, birbirine uyumlu sözcüklere ve bu vesileyle şiire merakım, lise yıllarında başladı diyebilirim. 1977 yılında Yüksek Tahsil amacıyla, ilk kez Diyarbakır dışına çıktığımda, gurbet gecelerinin çok uzun olduğunu hissetmek, o uzun sürelerde yalnızlığın farkına varmak ve bunu devam ettirmek psikolojisinin sonucu,o yılları şiire, en yoğun sığınma dönemim diye ifade edebilirim. O dönemden bu yana, yazdığım şiirlerimin bir kısmı, “ Benim İki Gözümsen ” adıyla, ilk kitabım olarak Aralık / 2010 da, yayınlandı. Düzenlemesini tamamladığım şiirlerimden, geri kalan kısmını “ Eyvanda şiir molası ” adlı kitabımda toplayıp Temmuz / 2011 de yayınlama imkanı buldum. Halen üzerinde çalıştığım ve hazırlığı bitmek üzere olan, biri şiir diğeri öykü olmak üzere 2 kitap çalışmam daha vardır. Yazdığım şiir, öykü, anı denemelerimi, bazı yerel gazetelerde, değişik edebiyat sitelerinde, e-gazete ve meslekî dergilerde okurlarımla ve meslektaşlarımla paylaşıyorum. Kitaplarımın ilk 7-8 şiirinin teması, doğup büyüdüğümüz ve ölesiye sevdiğimiz memleketimiz” Diyarbekir” imizle ilgilidir. Geri kalanları ise aşk, nasihat, hasret, ibret, dua, serzeniş, çağrı vs. gibi değişik konuları işler. Umut, özlem, sevgi duyguları, insanın içindeki en duygusal titreşimlerdir. Dile getirmek için türlü yollar denenmiştir. Şiir de bunlardan biridir. Bana göre şiir, yaşanan duygunun kağıda yansımasıdır.Yaşanmayan duyguyu kâğıda dizmek, şiirden başka her şeydir.Yaşananı ise, dizmeye gerek yoktur, zaten dizili olarak dile gelir.Sadece kalemi tutacak ele ihtiyaç vardır” Abdulkadir Nur Gördük
1960 Diyarbakır doğumluyum. İlk ve Orta öğrenimi burada, yüksek öğrenimini İ.Ü. Eczacılık Fakültesi’nde tamamladım.
27 yıllık Kamu hizmetim boyunca, Diyarbakır’ın çeşitli hastanelerinde ve İl Sağlık Müdürlüğü’nde görev yaptım. 2011 yılında emekli oldum. Değişik dönemlerde, Eczacı Odasında Yönetim kurul üyesi, Kongre delegesi, Komisyon başkanlığı gibi görevlerde bulundum. Halen, mesleğimle ilgili özel bir şirkette yöneticilik yapıyorum.
Edebiyat ve kompozisyon öğretmenlerimin etkisiyle, birbirine uyumlu sözcüklere ve bu vesileyle şiire merakım, lise yıllarında başladı diyebilirim.
1977 yılında Yüksek Tahsil amacıyla, ilk kez Diyarbakır dışına çıktığımda, gurbet gecelerinin çok uzun olduğunu hissetmek, o uzun sürelerde yalnızlığın farkına varmak ve bunu devam ettirmek psikolojisinin sonucu,o yılları şiire, en yoğun sığınma dönemim diye ifade edebilirim.
O dönemden bu yana, yazdığım şiirlerimin bir kısmı, “ Benim İki Gözümsen ” adıyla, ilk kitabım olarak Aralık / 2010 da, yayınlandı.
Düzenlemesini tamamladığım şiirlerimden, geri kalan kısmını “ Eyvanda şiir molası ” adlı kitabımda toplayıp Temmuz / 2011 de yayınlama imkanı buldum.
Halen üzerinde çalıştığım ve hazırlığı bitmek üzere olan, biri şiir diğeri öykü olmak üzere 2 kitap çalışmam daha vardır.
Yazdığım şiir, öykü, anı denemelerimi, bazı yerel gazetelerde, değişik edebiyat sitelerinde, e-gazete ve meslekî dergilerde okurlarımla ve meslektaşlarımla paylaşıyorum.
Kitaplarımın ilk 7-8 şiirinin teması, doğup büyüdüğümüz ve ölesiye sevdiğimiz memleketimiz” Diyarbekir” imizle ilgilidir. Geri kalanları ise aşk, nasihat, hasret, ibret, dua, serzeniş, çağrı vs. gibi değişik konuları işler.
Umut, özlem, sevgi duyguları, insanın içindeki en duygusal titreşimlerdir. Dile getirmek için türlü yollar denenmiştir. Şiir de bunlardan biridir.
Bana göre şiir, yaşanan duygunun kağıda yansımasıdır.Yaşanmayan duyguyu kâğıda dizmek, şiirden başka her şeydir.Yaşananı ise, dizmeye gerek yoktur, zaten dizili olarak dile gelir.Sadece kalemi tutacak ele ihtiyaç vardır”
Abdulkadir Nur Gördük