Dilek Çevik - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı


hasret... azığı düşlerin dokunduğu tastan su içmek olan masumun ellerinden damlayan bir damla zehirdir belki de... Şelaleyi görene dek nehirler hep düz akarmış. Hangi düş başını kaldırsa, bir yumrukla yerine yığılıyor yeniden.Öylece esip yiten bir sahil rüzgarı ...Say ki özgürüm,kanat çırpmak istediğim gökyüzünde esmiyorsun



Gönüllerin en kuytularında adı konulmuş ya da konulmamış belirsizlikleri ürküntüleri ya da elinin tersiyle itilmiş mutlulukların kalıntısı pişmanlıkları saklar  çoğu zaman insan içindeki mahzeninde...İzin vermediği,keşfedilmesini istemediği korkularının,suçlarının  yanına saklar hepsini ve gizlediği parçalarından arta kalanı salıverir insanların içine...
 Arta kalan neyse ya da izin verdiği kadarını tanırsın kişiliğinin,oysa mahzeninde gizlidir ben'i... DİLEK ÇEVİK



Değil

Aralarından geçiyorum
Hiç kimse el-ele değil
Herkes kendine dönmüş diyorum.
Birkaçının içine bakıyorum
Hiç kimse kendisiyle barışık değil.

Herkese kendimi anlatıyorum
Kime kendimi anlatsam şaşırıyor
Kendimi kime anlatacağım şaşırıyorum
Hiçkimse ilkin kendine alışık değil.

Özdemir Asaf