Nimet Sazdili - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

MACERA
Küçüktüm, küçücüktüm,
Oltayı attım denize;
Bir üşüşüverdi balıklar,
Denizi gördüm.
Bir uçurtma yaptım, telli duvaklı;
Kuyruğu ebemkuşağı renginde;
Bir salıverdim gökyüzüne;
Gökyüzünü gördüm.
Büyüdüm işsiz kaldım, aç kaldım;
Para kazanmak gerekti;
Girdim insanların içine,
İnsanları gördüm.
Ne yardan geçerim, ne serden;
Ne denizlerden, ne gökyüzünden ama...
Bırakmıyor son gördüğüm,
bırakmıyor geçim derdi.
Oymuş, diyorum, zavallı sairin
Görüp göreceği.
O.VELİ KANIK

FİRST LADY
BİR YANLIZLIĞIM VARDI
KARANLIK GEÇERDİ GÜNLERİM
GÜVENDİM HERKESE
VEFA BİLMEZ ELLERE
DÖKERDİM TÜM DERDİMİ
ELİMDEN TUTACAKLARMIŞ GİBİ
GÜN, AY, YIL GEÇERDİ
BEN HEP AYNI BENDİM
BOCALADIM KENDİ İÇİMDE
DÜŞÜNÜRDÜM
Bİ ÇARE BİR ŞEKİLDE
NASIL GEÇER YILLAR BÖYLE
UMUT EK DİYE GÖNLÜME
EL AÇARDIM RABBİME
NE BİR YAR BULDUM KENDİME
NE DE BİR DOST BULDUM
BEN HEP YANINDAYIM DİYE
AVUÇLARIMI SIKACAK; DELİCE
YANLIZDIM HEP
GÜLEN GÖZLERİMLE…
UMUDU KAYBETMEMEK İÇİN
SIK DİŞLERİNİ DERDİM YÜREĞİME
NE OLDUYSA
O GÜN OLMUŞTU ASLINDA
BENİM GİBİ GÜLEN
BİR ÇİFT GÖZ GÖRDÜM KARŞIMDA
ELLERİNİ UZATTI HESAPSIZCA
HERGÜN BİR DAMLA SU VERDİ
İÇİMDEKİ PAPATYAYA
SEVGİYLE KARIŞTIRDI TOPRAĞIMI
“NASILSIN” DİYE SORARDI BANA
SEVGİYLE BAKARDI GÖZLERİ BANA
DİYORUM YA
NE OLDUYSA
O GÜN OLMUŞTU ASLINDA
DIŞIMDAKİ TÜM TABULARI
YIKTI AKAN GÖZYAŞIMLA
DEĞİŞTİ HAYATIM BİR DOKUNUŞUYLA
EVET, İTİRAF EDİYORUM
BENİ BEN GİBİ SEVEN BİRİ VAR KARŞIMDA
TÜM YANLIŞLARIMA HATALARIMA RAĞMEN
YANIMDAYDI HESAPSIZCA

EVET, TEŞEKKÜR EDİYORUM SİZE
ÖNCELİKLE BİR ANNE ŞEVKATİYLE
YANAŞTIĞINIZ İÇİN YÜREĞİME
SONRA BİR KADIN GÖZÜYLE
BAKTIĞINIZ İÇİN DERDİME
TEŞEKKÜR EDİYORUM SİZE
NASIL ÖDENİR BİLMEM
BU MANEVİYAT BÖYLE

NASIL TARİF ETSEM SİZE
BİR ANNE KADAR ŞEVKATLİ,
ÖYLE BİR KADIN Kİ YÜREKLİ,
TEPEDEN TIRNAĞA FİRST LADY…
04.05.2006 Daisy.


DOKUZLUK EV

Ben dokuz çocuklu
Bir ailenin evladıyım
Bir odalı evimde
Dokuz çocuk
Gözlerde dokuz umut
Yoksulduk
Odasından hüzün akıyordu evimin
Başkoyduğumz yastıklara
Gözyaşı dökülüyordu geceleri
Kimseler bilmeden
Yoksulduk
Büyüyorduk
Acılarımıza ortak olmadan
Mutluluklara gülüp geçerek
Dokuz çocukluyduk
Yoksulduk
Ağlıyorduk
Kimseler görmeden
Çoğu kez yalvardık Allah'a
Haykırdık
İsyanlar çıktı içimizde
Rüyalarımıza karabasanlar
Mutluluğumuza gölgeler düştü
Pek nadir mutluyduk ama
Yine de hissettiremedik
İçimizdeki kahroluşları
Yoksulduk
Büyüyorduk
Aç kala kala
Gün oldu karın tokluğuna
Yaşıyorduk
Zalim insanlar arasında
Birşeyler değişti zannettik
Zannettiğimiz gibi değilmiş hayat
Yine ağlıyoruz
Yine nacar çaresisiz
Bir başımıza kaldık ayrı diyarlarda
Ben dokuz çocuklu
Bir ailenin çocuğuyum
Ağlasam ağlayamam
Gülsem gülemem
İstesem de çekip gidemem
Bir yanlızlık
Nasıl bir başınalıktır ki
Söyleyemem
Bu garip nacar başa
Neler geldi diyemem

Bir odalı evim var benim
İçinde dokuz çocuk
Gözlerinde büyüdüm
İçimde acı bir soluk
Çiziyorum bir hayat
Kalbimde dokuz buruk
Uykum haramlaşır
Nasıl sevgi bu
Kalbim şaşırır.

10.04.2006 Daisy.

SENİ ÇOK ÖZLEDİM

Denizin hırçın sularında
O kömür karası gözlerin
Ellerimde kum gibi dağılıp gitti
Sordum seni sesimin dağıldığı
Bu uçsuz bucaksız ummana
Sordum seni sevdiceğim
Tel tel dağılan saçlarıma
Kaderime
İçimdeki bu kördüğüme
Nerdesin bee sevdiceğim
Seni çok özledim
Durduramıyorum içimdeki seni
Söküp atamıyorum
Bu deli gibi seven kalbimi
ÇOOOOK özledim seni
Hem de deliler gibiii...

23.05.20005 Daisy.

&GÜNAYDIN&

Bin yıldır sevdasının nöbetini
Yüreğimde taşıdığım adam
Mutlumusun bensiz oralarda
Gülüyor musun aynaya her bakışında
Biliyor musun
Konuşmak yasaklandı buralarda
Bir ağız dolu sözcüklerim var oysa
Dedim ya bebeğim
Konuşmak yasaklandı buralarda
Yanlızca günaydın diyorum sana
sessizce kimsesizce
yanlızca günaydın
Günaydın
Umudum Sevdam
Yanlızlığıma duvar örüp
Bana dur diyen adam
Güzel günlerin olduğunu vadedip
Kara gözlerine ömrümü
Serdiğim adam
Günaydın
Günaydın Güneşim Ayım Yldızım
Kundaktaki öksüz kızım
Sevdalım karayazılım
Günaydın
Sen bende bir melek
İncitmemek için her zerreni
Avuçlarım da ipek misali durmaktasın
Anlayacağın bebeğim
Sen bende herşeysin
Günaydın Korum Ateşim
İçimde yanan alevim
Dilimde sitemim
Gönlümde duamsın
Ağlatma beni ne olur
Gözümden akan yaşsın
Bir günaydın
bir günaydın demek vardı ya sana
günün ilk ışıklarıyla
Yoksun ki
Yanlızlığımın kör kuttusunda
Aramam yokluğunu git
Ver hayallerimi bana
Bilyelerim cebimde saklı dururken

Daisy.

YENİLDİM SANA

Yenildim ana
Kabul ediyorum suçlarımı
hafifsedim tüm günahlarını
Ağırdan sattın bana kendini
Taşına toprağa kaldırımlara
Pes diyorum artık yaşattıklarına

Bu taş beton kaldırımlarda
Gün oldu ağlattın ıssızlarda
Yeri geldi yaşattın aşkları da
Ve biri çıktı durdu karşımda
Nerelisin dedi bana
Nereliyim diye sordum içime

Evet gördümde
Ben böylesini görmedim
Böyle kavurucu sevda bilmedim
Antep yaktın kül eyledin beni
Sahipsiz sokaklarında yanan köz
Çakalıyla dolu dağda toz
Beni onda tuzla buz eyledin

Yeri geldi
Her türlü pisliğine sattın beni
Bilmediğim şerefsizliğine kattın beni
Gün oldu kuzu kuzu uyuttun beni
Yeter ama yeter alma benden beni

Oysa
Git diyemedim sana
Kalda
Sev diyemedim doyasıya
Bu şehir artık dar bana
Terkedemedim seni işte
Keşke
Sende diğerleri gibi olsaydın
Terketmedin beni niye
Vursaydın kıçıma tekme
Bilemedin
İndir suratıma sille
Yada
Al götür bu şehirden beni
Başka yere

29.03.2006 Daisy

AŞK BENİ

Ben küçük bir kuş idim
Kırdı kanadımı düşürdü aşk beni
Zemheri ayazda yanan köz idim
Küle döndürdü toz eyledi aşk beni

Küstürdü kalbimi yar bahara
Yazımı kışa çevirtti aşk beni
Yare söylediğim o güzel sözleri
Dillerde yalan eyledi aşk beni

Elimi kolumu açtım semaya
Göklerde yıldız eyledi aşk beni
Başımı indirdim çaresiz yere
Hatır bilmeze kul eyledi aşk beni

Sonra sundu aşkını yar bana
Zalimin elinde pul eyledi aşk beni
Derdim geçer bunlar biter elbet
Zamana yel eyledi aşk beni

Savurdu küllerimi dağıttı umarsızca
Beni bu dünyada aşk etti aşk beni

Daisy 12.03.2006

BİTSİN ARTIK

Olmadık düşlerin budalası
Çocuk yüreğimin kara sevdası
Sen serseri ruhumun
Gönlümde dinmeyen ağrısısın
Sen
Gözlerimde yanıp sönen fener
Yarınlarda doğacak güneşimsin
Gel hep doğsun bu güneş içimde
Isıt yüreğimi sessizce
Dinsin kalbimin sessiz ağıdı
Bitsin bu yalvarış yakarış
Geceye isyanım bitsin
Bitsin artık

Daisy 01.04.2006

YENİ BİR SAYFADA SANA BAKMAK

her şey yapılabilir
bir beyaz kağıtla
uçak örneğin uçurtma mesela
altına konulabilir
bir ayağı ötekinden kısa olduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
bir ömür üzerine.

bir beyaz kağıda
her şey yazılabilir
senin dışında
güzelliğine benzetme bulmak zor
sen iyisi mi sana benzemeye çalışan
her şeyden
bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor
belki tabiattadır çaresi
senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
ve benim
bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
anlarım bitkiden filan
ama anlatamam
toprağın güneşle konuşmasını
sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

sen bana ışık ver yeter
bende filiz çok
köklerim içimde gizlidir
gelen giden açan soran bere budak yok
bir şiir istersin
“içinde benzetmeler olan”
kusura bakma sevgilim
heybemde sana benzeyecek kadar
güzel bir şey yok

uzun bir yoldan gelen
tedariksiz katıksız bir yolcuyum
yaralı yarasız sevdalardan geçtim
koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
her şeyi anlattım
olan olmayan acıtan sancıtan
bilsem ki sana varmak içindi
bütün mola sancıları
bütün stabilize arkadaşlıklar
daha hızlı koşardım
severadım gelirdim
gözlerinin mercan maviliğine

sana bakmak
suya bakmaktır
sana bakmak
bir mucizeyi anlamaktır

sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
aşk sorgusunda şahanem
yalnız kelepçeler sanıktır
ne yazsam olmuyor
çünkü bilenler hatırlar
hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar
bahçıvanlar değil tüccarlardır
sen öyle göz
sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır

bir tek söz kalır
dişlerimin arasından
ben sana gülüm derim
gülün ömrü uzamaya başlar

verdiğim bütün sözler
sende kalsın isterim
ben sana gülüm derim
gül sana benzediği için ölümsüz
yazdığım bütün şiirler
sana başlayan bir kitap için önsöz

sana bakmak
bir beyaz kağıda bakmaktır
her şey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır
gördüğün suretten utanmak
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır
sana bakmak
Allah’a inanmaktır

Yılmaz Erdoğan

BİR MEVSİMİN ACI GERÇEKLERİ

''Bir tek dileğim var mutlu ol yeter” sözünün
bir kamyon yükü
anlam taşıdığı günlerdi

Kaldırımlar toz ve kağıt topakları
Ankara’nın
Ankara’nın sonbahar yaprakları
ayvalar sarı
hüzünler olgun
yaz yorgunu gövdeler serili betonlarda

Ben yanımda çok acıklı
epey yol üstü sözler getirmiştim.
“Sanki terk edilmiş bir viraneyim
her yanım dağılmış yıkılmışım ben”

Okul önlük mevsimi
ve kaplanması kitapların
cumhuriyet gazetesiyle
bir ön beslenme çantası kompleksi
malum şu otlu peynir meselesi

Saçlarını süt mısırı örgü yapmış
bir al yüz koca göz görüyorum.
Sanki o tehlikeli yolun başındayım
Aşk’a geliyorum!
ama yanıma hep
köy zılgıtlı sözler almışım
arabesk kalıyorum
her kent soylu aşkın karşısında
“Bir kulunu çok sevdim” diyorum
“O beni hiç sevmiyor” diyorum
“Kalbimi ona verdim
artık geri vermiyor” diyorum.

Yılmaz Erdoğan

CANIM, SEVDİĞİM, YÜREĞİM

Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin...
Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan...
Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,
Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır...
Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu.
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi.
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim.
Damla damla birikiyor insan.
Damla damla sevgili...
Bir gün akıp gideceğiz hayata...
Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin.
Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur durur...
Ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde.

Yılmaz Güney