HASAN ÖZTÜRK 1956 yilbasi gecesi dogumluyum. Ilkokul döneminde yüzlerce türküyü kusursuz söylerken baglama çalmaya da basladim. O gün bugün baglamam ve sesimle, halk müzigi emekçiligim sürmektedir. 1968’de Kepirtepe Ilkögretmen Okuluna girdim. O yillarda siir yazmaya basladim. Akla gelebilecek ve siire yatkin her konuda denemelerim var. Beste çalismalarim ögretmen okulu orta kisim yillarinda basladi. Bestelerin sayisi 500’ü asmis olup müzik piyasasinda kullanilan ilk eserim söz ve müzigiyle “Manolya”dir. 1972’de Istanbul-Çapa Ilkögretmen Okulu “Müzik Semineri” bölümüne geçtim. Burada dört yil boyunca müzik agirlikli vardi. Çapa yillari boyunca yasanan pek çok önemli olayi günü gününe kaleme aldim. Bu notlardan yola çikarak, 1997 kasiminda yayinlanan “Umut Boyu” isimli romanimda “80 Öncesi”nin mini bir maketini sergiledim. 1976’da okulumu bitirip, yurdun çesitli yerlerinde sekiz yil ögretmenlik yaptiktan sonra, 1984’te Istanbul’a atandim. 1980 yilindan itibaren, öncelikli yöre Trakya ve Balkanlar olmak üzere, Halk Müzigi ve Alevi-Bektasi Semahlari derlemeleri yapmaktayim. Derledigim türkülerin sayisi yüz küsur. Basta baglama olmak üzere telli, üflemeli, klavyeli ve vurmali sazlardan bazilarini kullanmaktayim. Ilk basili eserim, ocak-1996’da yayimlanan “Manolya” isimli siir kitabidir. Beste ve derlemelerimden olusan, içinde 15 adet ezgi bulunan ilk müzik albümüm: BAKISIN YETER-ÇINGENEM, 1999 martinda; 14 adet beste bulunan 2. albümüm: SAIRANE EZGILER, 2002 basinda piyasaya çikti. 2004 aralik ayinda ikinci romanim: “YARALI KALDI” çikti. 2006 yazinda “TRAKYA-Geleneksel Oyun Türküleriyle” isimli 3. albüm… Siradaki müzik albümü: “TRAKYA-Geleneksel Bektasi Semahlariyla” Yeni siir kitabi hazirliklari ve müzik eserleri hazirliklari… Halk müzigi alaninda çalistiricilik ve uygulama evrelerinde ugras vermekteyim. Her animi, saglikli geçen tüm zamanimi verimli, gerekli, yararli çalismalarla degerlendirmek öncelikli yasam biçimimdir ve anlayisimdir. Buradan yola çikarak, beynimin ve bedenimin yettigi konularda etkin yasamaya ugrasiyorum. 26 yil ögretmenlikten sonra 2002 yilinda kendi istegimle emekli oldum. Bir özelligi var emekliligimin. “Bos durmak için degil, kosturmak için.” Emeklilikten sonra yüzüme gözüme bakanlar, “gençmissin, neden genç yasta emekli oldun,” diye sorguladilar. “Genç oldugum için emekli oldum. Ögretmenlikten, devlet memurlugundan baska yapacak islerim vardi. Onlari yapabilmek için kendimi beynen ve bedenen genç ve dinç duyumsamam gerekiyordu. Yoksa yaslandiktan sonra emekli olsaydim ne ise yarardi,” diye yanitliyorum. -Okullarda halk müzigi ve halk oyunlari çalistiriciligi. -Halk müzigi dinletileri, konserler ve baglama ögreticiligi. -Derneklerde üyelik ve yönetim kurulu çalismalari. 2005 yilinin ekiminde Kirklareli agirlikli yasamaya yöneldim. Yerel ÖNADIM gazetesindeki “BAKTIM DA! ” kösemde günlük yazarak… Duyarli bir insanin, bulundugu mekândaki olumsuzluklari düzeltmek, yetersizlikleri gidermek, insanlara, çevresine yararli isler yapmak için ugras vermesi gerektigine inaniyorum. Duyarsizlik ve aldirmazlik, hosuma gitmeyen seyler. Her ne konumda olunursa olunsun, iyi niyetli, iyi yürekli, yapici, aydin beyinli insanlarin, içinde bulundugu mekânin, üyesi bulundugu kurumun, ekmek kapimizin, köyümüzün, ilimizin, ülkemizin ve dünyamizin tüm olumsuzluklarini olumluya, çirkinliklerini güzele, zararlilarini yararliya çevirmek için emek, çaba, bilgi, katki saglamasi ve katmasi gerektigine, hatta bunun zorunlu olduguna inaniyorum. 2007 ocak ayinda siir kitabi: “Suya Sabuna.” Berraki Hasan Öztürk