.................................................................................................... ................................................................................... ............biliyorum....biliyorum...biliyorum........... ............elli yaşında adamım.................... ..............ve elleri temizdir hep................. ..............ve ben ...................................... ..............günde üç kez yıkarım ellerimi........... ...............ama sadece................................... .............ellerimi kirli gördüğümde ...................... .............hatırlıyorum ................................. .................çocuk olduğum günleri................. ........................................................................... ............................................................................ ....................çocukken güneş olmak isterdim............... ....................sonra anladım ki.................................... ...................en iyisi çocuk olmak................................. ...................çünki güneşten sıcaktı kalbim................. ......................büyüdüm..........derken........................... .....................yaşam denen ayazda üşşüdüm................ ...................soğudu buza döndü kalbim.................... ....................NE GÜNEŞ OLABİLDİM........................... ...................NE ÇOCUK KALABİLDİM !!!!!!!!................... ....................................................................................... ............................................................................................... .................TAMAM..............GİDİYORUM......................... ...............nasılsa beni senden soracak hiçkimsemiz yok............ .............nasılsa beni yolcu etmek için hazırdır nedenlerin......... .............merak etme beni........................................................ .................nasılsan öyledir halim............................................... .............yanında olamayacağım her mesafede....................... ............saçına dokunma isteğimin ihtimali dahi yok artık....... ............bu yüzden önemide yok nerde olacağımın............ ..............ve seslenen sen olmayacaksın madem............... ............bana sanıp adımı duyacağım hiçbir yöne kalbim çarpmayacak......... ............siyah şimdi dahamı çok yakışacak bana............................ ............oysa ne kadar çok dilerdim geceyi kıskandıran gözlerine bürünmeyi....... ...........kaç bin adım sonra hayalin silinir gözlerimden........................................... ...........peki üç cümlenin birinde adını anma alışkanlığım tükenirmi....................... .............bahardı gözlerin................................................................................ ...........şimdi takatim yetermi boynuma kadar kış mevsiminden geçmekten.......... ............elime dahi dokunmadan nasıl verdin bana bu şekli........................... ............sen varsın,,, gerçeksin madem,,,nasıl benden bahsedebiliyorum....... .............ardımdan kaç yıl sonra yollarsın sende kalan aklımı.................... ............aklım bulunca tanırmı senden geriye enkaz kalmış beni.............. ..........şimdi yetimlermi muktedir ruhumu teskin etmeye............................... .........nasıl bir sensizliğe düştüm ki...dünya koca bir çukur gibi............... ...........allah aşkına,,, değmesin saçlarına artık şimal rüzgarları.....izin verme ............bilirim ,,,kokunun aşamayacağı uzaklık yok....................................... ...........bilirim,,,gelirde beni kefenler nefesin................................................ ...........ölmemi istemezsin.................................................................... ...........şimdi dokunman gereken alnıma duvarlar çarpar......................... ..............................nerdesin !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!........... .........
ADINI YAZDIGIM HER MAVİ DUVARIN ARKASINDA
YANLIZLIK KOKAN BİR HAYAL BAHÇESİYDİN GECELERİ
ŞİİRLERİMDE DOKUDUGUM BÜTÜN DUYGULARIMDA
EN BÜYÜK TUTKULARIMDAN ÖTEYE BİR ÇILGINLIKTI SENİN SEVDAN
GÖZLERİNDE YAKTIM BÜTÜN YOLLARI SIRF SANA VARABİLMEK İÇİN
ÜZERİME GELEN KARANLIKLARDAN SESLENDİM SANA GEL KURTAR DİYE
LEKE DEGMEMEMİŞ SAF BİRİCİK SEVDİGİMSİN SEN NE OLUR KAL BENİMLE.
SonSöz - Kelimeler takılır imbatın ardına Şair kendine bir söz verir Göç başlar..Söz biter.. Tüm ihtilaller keşkelere yenilir..-
Yenilgilerimin sığınacağı Kuytuluklar kalmadı Deşifre edilmiş esrik gülüşler Zamanlı zamansız düş ölüleri.. Kendini şiir sanan karalamalar var artık..
Ve sen varsın.. Geçmişime dönüp baktığımda Bin başak boyu hüzünlerin Sessizliklerin arasına sıkışmış Buhranlardan ibaret Bir paragraf..
Sırtını güneşe dönen ağacın gölgesisin şimdi.. Adımlarımı sıklaştırdıkça kaçan… Dokunacağım sandığım anda Birden bire yok olansın.. İnfazısın tüm şiirlerin.. Yarınlarıma damıtacağım tüm imgelerin Ve dingin kavgalarımın infazı..
Söz biter.. Son satırlar yazılır
Yazacak hiçbir şey kalmadı Her ezginin nakaratı sen Açılan kapıların ardında Hasretin olduktan sonra..
Söz biter.. Terk edilen meydanlarda Bir bakışın kalır Birde şiir ölüleri..
Serdar Atlıbatur
Umuda Dair Umut.... Çile ekilmiş bir Gül fidesi, Yeşerecekmi diya bir tasa var içinde biliyorum. Ama unutma Arkadaş... Varsa çöldeki gülü seven uzaklarda, Varsa onun yeşereceğine herdaim bir inanan, Ve varsa onun için her gece bir ağlayan... O durmaz, yeşerir..ve sürek li yeşerecek. Serpilecek ve kokusunu gönderecek bekleyenine. Gün gelecek.. sevindirecek seni
Güldüm... Belki de gülüslerin en yapmacik olaniydi benimkisi Timsah bile gülmeyi denese belki benden güzel gülecekti
Yürüdüm... Yine tek basima asindirdim kaldirimlari Agaçlarin gölgesinde siluetini aradim..faydasiz
Agladim... Bilmem kaç gündür yüzüm erozyona maruz kalmis toprak Kim sebep göz yaslarimin yüzümün deltasini bozmasina
Sevdim... Saçagindan sensizlik damlayan duygulara kapildim Sevgi bu olsa dedim ve sarildim sesinin kulaklarimdaki yankisina
Saçmaladim... Ezgiler söyledim neden bahsettigini bilmedigim Haydi! dedim boranlara, nakarati beraber söyliyelim
Sorguladim... Kutsalligi dogrumudur askin Yoksa her yarin dün olmaya mahkum mudur bu felsefede
Anladim... Nasil ki siir yazmak için sair olmak gerekmiyorsa Yaslanmak içinde yasamak gerekmiyor
Uyudum... Uykunun bilinmez yoklugunda kaybettim kendimi Simdi bulunmasi gereken bir yitigim
Uyandim... Avuçlarimda kalana baktim; Hüzünlerden damitilmis birkaç damla mutluluk....
Serdar Atlıbatur
GİTMELİ ….
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan… Bırakıp ardında hayatın anlamlarını… Yol almalı kendi bilinmezliğine doğru, Hep ağır gelir ama doğruyu söyler yürek.. Güneş batmadan aşmalı bu yüzden... Hasretin yamaçlarını….
Vakti geldiğinde gitmeli insan … Unutup tüm amaçlarını…
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan, Uzanıp sevda kıyılarına sarılmalı güneşe… Günlerce yatmalı, günlerce kalmalı,.. Yıllarca yanmalı… Yakmalı hasretin her çeşidini. Savurup küllerini denize… Kaçmalı…
Vakti geldiğinde gitmeli insan… Öte diyarlara uçmalı. Gelip oturmuş yüreğinin tam da ortasına.. Durup, git Seden , duymaz.. Duygu kimin?, sevda kimin? Ezilmiş altında kanayan yürek kimin?.. Durdurup, bak desen bakmaz.
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan… Ne güzelde bakıyor güneş sımsıcak, Yüzü gülüyor aynasında tüm şehrin. Bu neyin manasıdır ki; Birazcık naz yapıpta dur diyemiyor yüreğin… Havası kapkara olmalı artık, Kalbi siyaha boyanmış bu şehrin. Ekmeği kara , suyu kara,
Vakti geldiğinde gitmeli insan… Bırakıp yüreğini uzaklara… Her şey durulur belki ve vurulur sevgin,.. Kaybolur hasret yok olursun sen. Ağlamak sızlanmak fayda etmez artık Çevirip gözlerini arkaya bakmak olmaz Sığmıyorsa için içine olduğun her an… Öyle bir başına kalmak olmaz.
....................................................................................................
...................................................................................
............biliyorum....biliyorum...biliyorum...........
............elli yaşında adamım....................
..............ve elleri temizdir hep.................
..............ve ben ......................................
..............günde üç kez yıkarım ellerimi...........
...............ama sadece...................................
.............ellerimi kirli gördüğümde ......................
.............hatırlıyorum .................................
.................çocuk olduğum günleri.................
...........................................................................
............................................................................
....................çocukken güneş olmak isterdim...............
....................sonra anladım ki....................................
...................en iyisi çocuk olmak.................................
...................çünki güneşten sıcaktı kalbim.................
......................büyüdüm..........derken...........................
.....................yaşam denen ayazda üşşüdüm................
...................soğudu buza döndü kalbim....................
....................NE GÜNEŞ OLABİLDİM...........................
...................NE ÇOCUK KALABİLDİM !!!!!!!!...................
.......................................................................................
...............................................................................................
.................TAMAM..............GİDİYORUM.........................
...............nasılsa beni senden soracak hiçkimsemiz yok............
.............nasılsa beni yolcu etmek için hazırdır nedenlerin.........
.............merak etme beni........................................................
.................nasılsan öyledir halim...............................................
.............yanında olamayacağım her mesafede.......................
............saçına dokunma isteğimin ihtimali dahi yok artık.......
............bu yüzden önemide yok nerde olacağımın............
..............ve seslenen sen olmayacaksın madem...............
............bana sanıp adımı duyacağım hiçbir yöne kalbim çarpmayacak.........
............siyah şimdi dahamı çok yakışacak bana............................
............oysa ne kadar çok dilerdim geceyi kıskandıran gözlerine bürünmeyi.......
...........kaç bin adım sonra hayalin silinir gözlerimden...........................................
...........peki üç cümlenin birinde adını anma alışkanlığım tükenirmi.......................
.............bahardı gözlerin................................................................................
...........şimdi takatim yetermi boynuma kadar kış mevsiminden geçmekten..........
............elime dahi dokunmadan nasıl verdin bana bu şekli...........................
............sen varsın,,, gerçeksin madem,,,nasıl benden bahsedebiliyorum.......
.............ardımdan kaç yıl sonra yollarsın sende kalan aklımı....................
............aklım bulunca tanırmı senden geriye enkaz kalmış beni..............
..........şimdi yetimlermi muktedir ruhumu teskin etmeye...............................
.........nasıl bir sensizliğe düştüm ki...dünya koca bir çukur gibi...............
...........allah aşkına,,, değmesin saçlarına artık şimal rüzgarları.....izin verme
............bilirim ,,,kokunun aşamayacağı uzaklık yok.......................................
...........bilirim,,,gelirde beni kefenler nefesin................................................
...........ölmemi istemezsin....................................................................
...........şimdi dokunman gereken alnıma duvarlar çarpar.........................
..............................nerdesin !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...........
.........
ADINI YAZDIGIM HER MAVİ DUVARIN ARKASINDA
YANLIZLIK KOKAN BİR HAYAL BAHÇESİYDİN GECELERİ
ŞİİRLERİMDE DOKUDUGUM BÜTÜN DUYGULARIMDA
EN BÜYÜK TUTKULARIMDAN ÖTEYE BİR ÇILGINLIKTI SENİN SEVDAN
GÖZLERİNDE YAKTIM BÜTÜN YOLLARI SIRF SANA VARABİLMEK İÇİN
ÜZERİME GELEN KARANLIKLARDAN SESLENDİM SANA GEL KURTAR DİYE
LEKE DEGMEMEMİŞ SAF BİRİCİK SEVDİGİMSİN SEN NE OLUR KAL BENİMLE.
SonSöz
- Kelimeler takılır imbatın ardına
Şair kendine bir söz verir
Göç başlar..Söz biter..
Tüm ihtilaller keşkelere yenilir..-
Yenilgilerimin sığınacağı
Kuytuluklar kalmadı
Deşifre edilmiş esrik gülüşler
Zamanlı zamansız düş ölüleri..
Kendini şiir sanan karalamalar var artık..
Ve sen varsın..
Geçmişime dönüp baktığımda
Bin başak boyu hüzünlerin
Sessizliklerin arasına sıkışmış
Buhranlardan ibaret
Bir paragraf..
Sırtını güneşe dönen ağacın gölgesisin şimdi..
Adımlarımı sıklaştırdıkça kaçan…
Dokunacağım sandığım anda
Birden bire yok olansın..
İnfazısın tüm şiirlerin..
Yarınlarıma damıtacağım tüm imgelerin
Ve dingin kavgalarımın infazı..
Söz biter..
Son satırlar yazılır
Yazacak hiçbir şey kalmadı
Her ezginin nakaratı sen
Açılan kapıların ardında
Hasretin olduktan sonra..
Söz biter..
Terk edilen meydanlarda
Bir bakışın kalır
Birde şiir ölüleri..
Serdar Atlıbatur
Umuda Dair
Umut....
Çile ekilmiş bir Gül fidesi,
Yeşerecekmi diya bir tasa var içinde biliyorum.
Ama unutma Arkadaş...
Varsa çöldeki gülü seven uzaklarda,
Varsa onun yeşereceğine herdaim bir inanan,
Ve varsa onun için her
O durmaz, yeşerir..ve sürek li yeşerecek.
Serpilecek ve kokusunu gönderecek bekleyenine.
Gün gelecek.. sevindirecek seni
Serdar Atlıbatur
Yitik
Geldim...
Umutsuzluk kokan asklarin esiginden geçerek,
Ezerek geçmisi ve unutarak yasanmamis saydiklarimi.
Güldüm...
Belki de gülüslerin en yapmacik olaniydi benimkisi
Timsah bile gülmeyi denese belki benden güzel gülecekti
Yürüdüm...
Yine tek basima asindirdim kaldirimlari
Agaçlarin gölgesinde siluetini aradim..faydasiz
Agladim...
Bilmem kaç gündür yüzüm erozyona maruz kalmis toprak
Kim sebep göz yaslarimin yüzümün deltasini bozmasina
Sevdim...
Saçagindan sensizlik damlayan duygulara kapildim
Sevgi bu olsa dedim ve sarildim sesinin kulaklarimdaki yankisina
Saçmaladim...
Ezgiler söyledim neden bahsettigini bilmedigim
Haydi! dedim boranlara, nakarati beraber söyliyelim
Sorguladim...
Kutsalligi dogrumudur askin
Yoksa her yarin dün olmaya mahkum mudur bu felsefede
Anladim...
Nasil ki siir yazmak için sair olmak gerekmiyorsa
Yaslanmak içinde yasamak gerekmiyor
Uyudum...
Uykunun bilinmez yoklugunda kaybettim kendimi
Simdi bulunmasi gereken bir yitigim
Uyandim...
Avuçlarimda kalana baktim;
Hüzünlerden damitilmis birkaç damla mutluluk....
Serdar Atlıbatur
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan…
Bırakıp ardında hayatın anlamlarını…
Yol almalı kendi bilinmezliğine doğru,
Hep ağır gelir ama doğruyu söyler yürek..
Güneş batmadan aşmalı bu yüzden...
Hasretin yamaçlarını….
Vakti geldiğinde gitmeli insan …
Unutup tüm amaçlarını…
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan,
Uzanıp sevda kıyılarına sarılmalı güneşe…
Günlerce yatmalı, günlerce kalmalı,..
Yıllarca yanmalı…
Yakmalı hasretin
Savurup küllerini denize…
Kaçmalı…
Vakti geldiğinde gitmeli insan…
Öte diyarlara uçmalı.
Gelip oturmuş yüreğinin tam da ortasına..
Durup, git Seden , duymaz..
Duygu kimin?, sevda kimin?
Ezilmiş altında kanayan yürek kimin?..
Durdurup, bak desen bakmaz.
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan…
Ne güzelde bakıyor güneş sımsıcak,
Yüzü gülüyor aynasında tüm şehrin.
Bu neyin manasıdır ki;
Birazcık naz yapıpta dur diyemiyor yüreğin…
Havası kapkara olmalı artık,
Kalbi siyaha boyanmış bu şehrin.
Ekmeği kara , suyu kara,
Vakti geldiğinde gitmeli insan…
Bırakıp yüreğini uzaklara…
Her şey durulur belki ve vurulur sevgin,..
Kaybolur hasret yok olursun sen.
Ağlamak sızlanmak fayda etmez artık
Çevirip gözlerini arkaya bakmak olmaz
Sığmıyorsa için içine olduğun her an…
Öyle bir başına kalmak olmaz.
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan…