Senden öte, senden gayrı bir kelam yok. Yazarken senden yeniden seni dönüştürme gücünden yeşerme. Her defasında yeniden, yeniden arınma. Her defasında özünden kopan tomurcuklarına sahipliğinin aşkı.
İnsanların mutsuzluğu hayata dair çoğalınca ve artık konuşarak da çözememeye başlandıkça sanki herkes yazar hale geldi duygularını. Bence sağaltım niteliğinde olan yazılarla şiir olgusu oturdu. Konuşmaya küsmek, derinden bakınca berraklığına biraz da şiirin.
Senden olanı kelama erdirme. Senden öte, senden içeri. Birbirinin özünden ama herkes kadar yalnız, herkes kadar aynı olan. Şiir tam da bu değil midir?
Senden öte, senden gayrı bir kelam yok.
Yazarken senden yeniden seni dönüştürme gücünden yeşerme.
Her defasında yeniden, yeniden arınma.
Her defasında özünden kopan tomurcuklarına sahipliğinin aşkı.
İnsanların mutsuzluğu hayata dair çoğalınca ve artık konuşarak da çözememeye başlandıkça sanki herkes yazar hale geldi duygularını. Bence sağaltım niteliğinde olan yazılarla şiir olgusu oturdu. Konuşmaya küsmek, derinden bakınca berraklığına biraz da şiirin.
Senden olanı kelama erdirme. Senden öte, senden içeri.
Birbirinin özünden ama herkes kadar yalnız, herkes kadar aynı olan.
Şiir tam da bu değil midir?
Hep şiirle...