düşünceler; kor zindanlı düşlerde lal olmuş akıllar gönüller kabuklarla kuşatılan kutsanmış ömürler küçüldükçe büyüyen paslandıkça parlayan darağacında sallanan sallandıkça daralan bir çember içinde sıkışan boynunda ip bekleyen ben sen o bizler sizler ötekiler sıkıştıkça sıkışıyor sokuyoruz kendimizi bir akrep misali kaç kere ölüp kaç kere diriliyoruz dönüp duruyoruz içinde kendi kendimizi kavuruyoruz oysa ki; yaşam sanrılı ve sınırlı bir oyun bir doğrunun sonsuz iki ucu düşünceler gel git mahkumu lirik şiirlerde didaktik düşünceler savunuyoruz bir yanı kurak bir yanı sel semirilmiş yaşamlar yada yalnızlıklar iki ucu çıkmaz sokak birinde sis kaplı dar düşünceler birinde düşünceler afet-i devran ortasında durup bekliyoruz ben'se; iki elimde iki hayat bir ben biri ben ikisini de sıkı sıkı tutarken eksenimden düştüm başımı vurdum boşlukta savrulup göğe buz tuttum cümle alem alemin cümleleri düşüncelerime düşüncelerim bana sarmal kadeh kadeh içime doldurdum daraldıkça çember daraldıkça ruhum bir yıldıza dokundum sesini duydum"çember kırılmalı kıran kırsın" dedi Artink yıldızları eteklerime doldururken yakıyorduk çünkü kendimizi yamayıp duruyorduk duruluyorduk belki de farkında olmadan çatlatamadan çatlıyorduk içten içe daraldıkça genişleyen bu devranın içinde ve; anladım ki ya sıkışıp yanacaksın ya da ne kadar acıtsada cam çatlaksa kıracaksın kendini kendin kanatacaksın ve yeniden her defasında yeniden doğacaksın....
CAM ÇATLAKSA KIRACAKSIN
düşünceler;
kor zindanlı düşlerde
lal olmuş
akıllar gönüller
kabuklarla kuşatılan
kutsanmış ömürler
küçüldükçe büyüyen
paslandıkça parlayan
darağacında sallanan
sallandıkça daralan bir çember
içinde sıkışan
boynunda ip bekleyen
ben sen o
bizler sizler ötekiler
sıkıştıkça sıkışıyor
sokuyoruz kendimizi
bir akrep misali
kaç kere ölüp
kaç kere diriliyoruz
dönüp duruyoruz içinde
kendi kendimizi kavuruyoruz
oysa ki;
yaşam
sanrılı ve sınırlı
bir oyun
bir doğrunun sonsuz iki ucu
düşünceler gel git mahkumu
lirik şiirlerde
didaktik düşünceler
savunuyoruz
bir yanı kurak
bir yanı sel
semirilmiş yaşamlar yada yalnızlıklar
iki ucu çıkmaz sokak
birinde sis kaplı dar düşünceler
birinde düşünceler afet-i devran
ortasında durup bekliyoruz
ben'se;
iki elimde
iki hayat
bir ben
biri ben
ikisini de sıkı sıkı tutarken
eksenimden düştüm
başımı vurdum
boşlukta savrulup
göğe buz tuttum
cümle alem
alemin cümleleri
düşüncelerime
düşüncelerim bana sarmal
kadeh kadeh içime doldurdum
daraldıkça çember
daraldıkça ruhum
bir yıldıza dokundum
sesini duydum"çember kırılmalı
kıran kırsın" dedi Artink
yıldızları eteklerime doldururken
yakıyorduk çünkü kendimizi
yamayıp duruyorduk
duruluyorduk belki de
farkında olmadan
çatlatamadan
çatlıyorduk içten içe
daraldıkça genişleyen
bu devranın içinde
ve;
anladım ki
ya sıkışıp yanacaksın
ya da ne kadar acıtsada
cam çatlaksa kıracaksın
kendini kendin kanatacaksın
ve yeniden
her defasında yeniden doğacaksın....
Aylin Tamakan