Ceren Yıldız - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Konuşmak gerekir bazen,susmak artık çare değilse…
Anlatmaya başlamalı bi yerden,en başta kendinden,

Başlıyorum öyleyse dur ve dinle;

Ardından değişti hayatım,bütün değişime mahkum hayatlar gibi,geceler değişti kara kuru oldu biraz
daha çok acı verir oldu…mevsimim yıllardır sonbahar rengi soluk,yüreğim yorgun ayazda kalmış bi-çare
donuk.

Aynı şarkılar farklı anlamlar kazandı,oysa şarkılar bu kadar içimi acıtmazdı,güneşi seven ben,ay
ışığında aydınlatmaya çalıştım dünyamı ve yıldızlar başka türlü parladı gökyüzünde…yalnızlığımı
anlatmak istercesine..

Ağır ağır çektim perdeleri
Çekmeceye gizledim çocuksu sevinçleri
Büyüdüm sanki harcadım yılları
Umduğumdan olgun yaşadım ayrılığı
Beyaz örtüler örttüm eşyaların üstüne
Kapadım kapıları topladım anıları
Döktüm denizlere

Ve sen hala varsın,gidip gelirsin içim de bir yerde ama hep aynı yerde…
Payını almış olmalısın değişimden,

İlgili sen olmak üzere bir sözleşme hazırladım içimde,
Sen aklıma gelecektin sadece,yüreğime uğramayacaktın,
Düşünecektim ama dokunamayacaktım,
Üzülecektim belki ama ağlamayacaktım…
Öyle yaptım ve altına imzamı attım…

Ve sen tüm kuralları ihlal ettin,infaz ettin yüreğimi,sana gel dedim gelmedin…rahat bırak gecelerimi
uykularımı böyle kabus olma,hala içimdesin gitmiyorsun,bit…bit lütfen…

Yar! Terk-i Diyar
yollarında şimdi kalbim
Tuzla buz oldum,incindim örselendim
Elimde tek kalan darmadağın ümitlerim
Başardın en sonunda Oldu bak istediğin
Yaralı Hayallerim

Hep aynı olmak zorunda mı ayrılıklar,yalnızlığımın sesini kimse dinlemedi…
Ben yalnızlığımı haykırdım ama kimse duymak istemedi

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
aşk,şu kısacık ömrüne beni sığdıramadın..diyen şarkıyı milyonlarcakez dinleyip hep 


aynı iç acısını hissetmektir...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<< 
......Keşke Hiç Büyümeseydikte, Düştüğmüzde Yine Dizlerimiz Kanasaydı Kalplerimiz  Yerine......
Ne kadar küçük şeyler için ağlardık...

Bir tutam saç, bir oyuncak araba, bir bebek...

Şimdi büyüdük...

Çok büyük olaylar bile ağlatmıyor bizi

Ölümler,iflaslar,savaşlar...

Şimdi daha mı güçlüyüz,

yoksa daha mı alışkan?

Hayatı öğrenmek

Alışmak mı acaba?...

Keşke hep çocuk kalsaydım...
Herkes büyümeyi isterken ve sürekli değiştirirken yüzündeki saflık maskesini,
ben büyümeyi unutsaydım,
yüzümde hep çocukluk maskesi takılı kalsaydı...
Dinlediğim her masalın ardından hayatın toz pembeliğinde boğulsaydım ve
inansaydım gerçekten kurdun karnının kesildiğinde babaannenin çıkacağına,
parmak çocuklara,
öpüldüğü zaman prens olan kurbağalara...

Keşke gerçeklerle hiç tanışmasaydım.
Kimseyi karşılıksız sevmeseydim,
aklım karşımdakinin bütün söylediklerine cevap aramasaydı,
mantık denen o asabi çehreyle hiç karşılaşmasaydım.
Büyük yaramazlıklar yapıp küçük cezalar alsaydım.
Elma yanaklarım, badem gözlerim olsaydı,
herkes bana hizmet etseydi,
bana ninni söyleselerdi,
beni güldürüp eğlendirselerdi...

Yüzümde hiç eksilmeyen kocaman gülücükler olsaydı, anlattıklarımı herkes zor anlasaydı,
beni taklit etselerdi ve herkes benimle
beraber çocuk olsaydı.
Ayakkabı numaram yirmi beşi geçmeseydi...
Ellerim minicik, ayaklarım küçücük,
fakat hayallerim kocaman olsaydı ve hiç yıkılmasaydı.
Ölüm nedir bilmeseydim,
aşk nedir tatmasaydım,
öfke nedir görmeseydim,
yalan nedir duymasaydım,
kalbim hiç kırılmasaydı veya bunları hiç anlamasaydım. Keşke hep çocuk kalsaydım.
Avcuma denizi doldurabilseydim,
kuşlar gibi özgürce uçabilseydim,
hayallerle yaşasaydım,
masallarda dolaşsaydım,
baş parmağımı diğerine değdirip birdenbire tekrar çocuk olsaydım...


<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

.evet ben heryerdeyım.unutulmak ıstemeyen ve arkamdan kosarak yetısmeye calısan cocuklugumu da terkedemıyorum,cılgın gıbı aşık terkedilişlerimi ve terkedişlerimi de yanımda taşıyorum.büyüyorum ama büyüdükcce daha bi başka seviyorum.biliyorum aslında severken kendimi kaptırmamam gerekiyo.cunku ne kadar asık olursan ayrılıklar o kadar acı verir sana.biliyorum ama içimdeki cocuga da söz geçiremiyorum.bazen kızdırıyor beni de sonrada kendime kızıyorum.ve anlastım artık onunla.ne cok seviyorum ne de cok sevdiriyorum.aşk alışkanlık olmadan.içimdeki çocugumu da alıp gidiyorum
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

Kırılgan bir çocuğum ben, yüreğim cam kırığı.
Bütün duygulardan önce, öğrendim ayrılığı.
Saldırgan diyorlar bana, oysa kırılganım ben.
Gözyaşlarım mücevher, saklıyorum herkesten.
Ürküyorlar gözümdeki ateşten,
Ürküyorlar dilimdeki zehirden,
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen gözükara cesaretimden.
Diyorlar; bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben, nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı, bir yanım buz sarayı...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<