Emrah Akay - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Hayata bir ucundan tutunmuşum; kopmasın, elim kaymasın diye uğraşıyorum. Hayat elimin altında ama kaybolup gitmesi an meselesi olur bazen. Herkes hayattan her şeyin en iyisini ister, benim öyle hep en iyisinde gözüm yok. Yeter ki bir kere çok istediğim olsun. Hayat bu zaman gelir güler yüzünü, zaman gelir kızgın yüzünü gösterir. Hayat ne zaman yüzüme gülerse ona o zaman sıkı sıkıya sarılacağım hiç bırakmamak üzere. Bir mutluluk için, bir sevgi uğruna hayat yaşamaya değer. Gün gelir bazen uçurumun kenarına gelirim, hayat bitecek derken yeni bir hayat başlar benim için bir daha bitmeyecek gibi...
Bir gün gelir sevgili unutulur derlerdi. Ama bilmezlerdi ki o sevgilinin arkasında bıraktığı enkazı. Kalbi kırık onarılamayacak aşık neylesin. Her seferinde imkansızlar var. Hayat işte bu unutturmayacakya kırık kalp olarak çıkar karşına sen unutma der sana sende unutmazsın. Kolay değil tabi kalbine söz geçirmek. Tamiri zor olan kalbe ulaşılması da güç olur haliyle. Bir sevgiye muhtaç çocuk gibi senden anlayış bekler sürekli, söz geçiremezsin sen ona o ister sen yeter ki istediğini ver yoksa ömür boyu hatırlatır sana mutsuzluğunu. Her şeyin yapılması kolay değildir, kalp istedi diye.. Neyleyeyim hayat bu yapılması zor işlerle dolu. Ne kadarını başarırsan o kadar mutlu yaşarsın. Ama ümit hiçbir zaman kesilmez. Hayatın yüzümüze bir gün gülmesini beklersin... Benim gibi!
Trabzonda hayat güzel.

Sevgilim

Düşlerimde hayalini kurduğum sevgilim
Karanlık günlerimde yolumu aydınlatan sevgilim
Bir damla göz yaşın aksın istemem
Gözümü kırpmadan, ömür boyu bekleyeceğim sevgilim

Sev, hep sev, ne olur bir kere sevgilim
Gözümde yaş kalmadı, kalbimde sen sevgilim
Beklerim, hep beklerim ayrılık istemem
Beni hep ağlattın, bir kere güldür sevgilim

Benim için mutluluk pınarı sensin sevgilim
Susadıkça içmek, seni ölesiye sevmek için sevgilim
Ayrılık deme, mutluluk pınarım kurusun istemem
Son damlasına kadar bil ki seni seveceğim sevgilim


Emrah Akay (15.05.2006\Trabzon