© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Neredeyim, kimin için ve ne kadarım? Öyle alışmışım ki yabancılığıma beni tanıdık gören herkes değersiz görünüyor gözüme. Gidiş gelişe ayak uyduramıyorum, yaşama becerisinden yoksunum.
Şımarık bir gecekondu uşağıyım. İşler tıkırında giden kurulu düzen ortamlara ayak uyduramam. Bana karmaşa gerek, herkesin şaşkınlıktan aklını yitirdiği yerde çalışmağa durur kafam. O yüzden ister istemez hep isterim ki bir şey ters gitsin. Gidişi herkesin kestirebildiği düzenli durumlarda suspus olurum. Ne zaman ki altüst olur yaşam ve her kafadan çıkar bir ses, orada başlarım konuşmağa. Beynim gevezelikte dünya birincisidir.
Bir yarasa gibi asılırım yalnızlığıma; çokluk kamaştırır gözlerimi... Bu yüzden severim kimsenin ilgilenmediklerinden: ölülerden, cinlerden, iblislerden söz etmesini. Bu yüzden seçtim geri kalmayı. Bu yüzden artık toplamayı kendime iş edindim. Önsezilerimi kimsenin başına kakmam, can atsam da yapmam bunu. Onur kırmak ağır gelir bana, kaldıramam vicdan azabı çekmeği. Ama çok iyi bilirim akıl sahiplerini, bilgiçleri yerle bir etmeği.. Çünkü yaşamı basitinden algılamaktır işim. Herkes bu yüzden dudak büker geçer söylediklerime. En sonunda enselerinden tutar onları iftiralarım. Bir kargış gibi sokulur gövdelerine; değdiğim yeri çürütürüm.
Karanlık üfürücüleri şaşakalırlar kaçırdıklarıma. Her fırsat, beyaz bir güvercindir ellerimde. Ben kuşları salıvermesini sevenlerdenim...