Adnan Tığlı - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Beni aramaya çıkarsa düşlerin
Hüznün ruhuna çizdiği resimlerdeyim
Gamsız bir gecenin karanlığında değil
Yüreğinde kanayan kesimlerdeyim

Aklına düşerim hani olur da
Güzelliklerin görünmeyen yüzünde ara
Sevginin menfaate döndüğü yerde
Bir gönül yarasının izinde ara

Yıkılmış umutların enkazından geç
Öksüz bir çocuğun gözünde ara
Ağıtların tüttüğü evlere uğra
Bir ananın boş kalmış dizinde ara

Beni yıldızlarda arama boşa
Yüreğini yasa boğan sızılardayım
Dertlerinle bulursun beni başbaşa
Senin gibi karayazılardayım

Sahte sevgileri tanımaz kalbim
Beni seven gönüllerin ocağında ara
Menfaatle bakmasını bilmez gözlerim
Beni gerçek dostlukların kucağında ara

Mutluluğu anlatan şarkılarda değil
Yaralı yüreklerin ağıtlarında ara
Beni menfaat ve ihanetten uzakta
Yağacak sevgi bulutlarında ara

Öyle senden çok uzaklarda değilim
Görmesini bilen gözlerin bakışındayım
Belki sana senden daha yakın bir yerde
Çarpan kalbinin her atışındayım

Aklına düşerim hani olur da
Beni sığmadığın duyguların içinde ara
O kadar da kolay bulurum sanma
Beni benim seni görebileceğim biçimde

ARA





Gidiyorum buralardan beni burda aramayın
Serdim canımı yollara beni serde aramayın
Uçurum yuvarlandım beni surda aramayın
Bulduğumda döneceğiz onu bende aramayın

Yokluğuna dayanamam beni derde salar gider
Ruhumu sele salmayın bulamazda deli gider
Ben bir kara sevdalıyım beni bende bulan gider
Öl deseydi ölürdümde beni deli eden dilber..
Adnan Tığlı 14 Kasım 2006







Hayatım can buldu gözlerinde
Kaderim yazıldı ellerinle
Ayrılık yaklaşsada bu bedenime
Sonsuz aşkı tattım ben cennetinde

Kalbimde kilit kıran parmaklarınla
Gözlerinde gecenin karanlığıyla
Eriyorum işte kaçmıyorum ama
Ağlıyorum işte sitemim sana

Bir roman gibi bu sonsuz aşkım
Sayfa sayfa çevirdikçe atar kalbim
Bir masal gibi ilk aşk hikayem
Ölmeden kavuşmak hep son hayalim
Adnan Tığlı 12 Kasım 2006







Küçücük dalda yedi gül,
Altısını rüzgar alır
Ama biri kalır,
Bulayım diye onu.
Yedi kez çağıracağım seni,
Altısında gelme!
Ama söz ver yedincisine,
Tek sözümle gel...
Sen, sana şiirler yazmadığımı sanırsın
Oysa, ben şiirlerimi yazarım da gönderemem sana,
Bir damla daha acılar ekemem yollarına,
Acıdıkça sen dökülür, kan olur, düşer buz olur dağlarımda,
Cehennem sıcağından donan buzları açarım da göz yaşlarımda,
Korkarım yeniden kır çiçekleri çıkmaz diye
Paramparça olan buz kırıntılarında,
Dağlarda tutsun isterim buz kütleleri her defasında,
Yine bir damla, çözülen buz, sonunda güneşin altında,
Haftalar sonra tohumlarımı bıraktığım toprakta,
Yeniden yeşerir, filizlenir sen bir baktığında
Ben senle yarınlara koştum
Sabah yüzüne vurduğun su
Gözlerine dokunan ilk ışığıydım güneşin
En son söndürdüğün yıldızdım pencerende
Avuçlarınla düzelttiğin saçlarındım
Kahvaltında katık ettim gözlerini
Sensiz geçen günde acıkırım sana diye
Senle koştum geleceğe
Ne kadar silmek istediğin iz varsa geçmişte
Silmene yardımcı olurum sandım gülüşümle
Oysa ki ayrı gitmekteymiş adımlarımız
Ben sana koşarken sessizce,
Sen hep koşmuşsun bensizliğe...
[email protected]