Uydurmuş Şiiri - Yunus Akkale

Garipler sevdayı çeker çileyi
Derdini gör ki; dermana uydurmuş
Hiç yoktan üstüne alır belayı
Akıbeti nice fermana uydurmuş

Sözden konuşur benzemez kimine
Bu ne inadı sarılır yemine
Su döksen kaybolur kuru zemine
Evir çevir de zamana uydurmuş

Ne kadar güven ki dilin pasına
Üzülmez sevinir onun yasına
Bir kaşık çorba başkasının tasına
Alır verirde dümene uydurmuş

Yürür kervanı satarda yükünü
Adam saklar mı toprakta kökünü
Sağa sola atar durmaz okunu
Varda yoğunu yalana uydurmuş

Nasıl yalanı ne güzel şahane
İnanırda ahmaklar sudan bahane
Virane olurda binlerce hane
Ahım figanı âmâna uydurmuş

İçinden geçeni satar başkasına
Sihir yapar güvenir şapkasına
Latife yapar eşek şakasına
Özün sözünü lisana uydurmuş

Edep fakiri terbiye yoksunu
Yedi mahalle duyar kokusunu
Buzağıdan düve dana tosunu
Sıpalar yolu kervana uydurmuş

Bahane uydurdun gelmez bahara
İnsan insandır düşerde dara
Kaderi kararıp kalmazda kara
Dostu düşmanı yılana uydurmuş

İyi gözle bakmadın hepsi kötü
Kuşa kısmet olmaz anadan sütü
Kaderi kırık horoz akşamdan öttü
Kendi çöplüğün külhana uydurmuş