Uydurdular Şiiri - Kadir Orakçı

UYDURDULAR

Anaya babaya ve sevgiliye
Herşeye bir özel gün uydurdular
Kendi gölgesinden korkan deliye
Kahraman diyerek ün uydurdular

Kimisi necaset dökerken suya
Kimi de çıkrığı takar kuyuya
Kovan parçalayan vahşi ayıya
Manzarası güzel in uydurdular

Ne alçak bellidir ne de yüceler
Devlerin tahtına çıkmış cüceler
Şeytanı aratmaz olmuş hocalar
Nefislere göre din uydurdular

Umut bağlansa da doğacak güne
Duyulan hep aynı masallar yine
Bir lamba bahşedip Alaattin'e
İçine kıytırık cin uydurdular

Bu kadar da olmaz ayıptır ayıp
İnsanı enayi, kerizden sayıp
Yalanları işkembeden sallayıp
Bir günün içinde bin uydurdular

Düşman belli etmez lakin kastını
Arkadan hançerler olmuş dostunu
Kırk yıllık tilkinin yüzüp postunu
Üstüne koyundan yün uydurdular

Kıymetî; Her yalan döner asıla
Gerçeği söyleyin artık nesile
Gemiler delinmiş bozuk pusula
Esen yele göre yön uydurdular

Kadir ORAKCI