Uyarlama Şiiri - Kamil At

İlkelciler kalsik küflü barbarlığı
Günümüze uyarlamaya çalışıyor
İnsanlığa derttir onun varlığı
Asırlar öncesi tenhada buluşuyor.

Tanrıya ev yapmaya çalışıyor
İnsanı kötüleyen orda birleşiyor
Vurmak için insanlığı, kine alışıyor
Uyanırsa saldırır, boş yaşıyor.

Durum böyle çok vahim iken
Karanlıktan gelmez onu söken
İnsan olmak için çoktan geciken
Barbar çağın izinde gelişiyor.

Faydasız bir kitapta esaretler
Baskı dayatır gereksiz cüretler
İçinde barınır insanlığa hakaretler
Linç yerinde yozlar dolaşıyor.

Yalancı sözleri ahrete kadar
Boş çıkacak, yakası elinde gider
'İnsanım' diyeni bertaraf eder
Yalan cennete düşünde ulaşıyor.

İlkelci bugün yalanı tazeliyor
Ondan kopanın kafası düzeliyor
Olmayan efendiye kanan eziliyor
Bilim ilerledi, kelini kaşıyor.

Der Kamil At uyduruk içinde
Uyanın kafası nefretle kinde
Boş efendiye inanan onun cebinde
Patlamak için son kez şişiyor.