Uyarın Canlar Beni Şiiri - Fahri Bulut

UYARIN CANLAR BENİ
Her insanı sevenim, bakmam ırka, mezhebe,
İnsanların gönlüdür, tavaf edecek Kabe,
Dilerim Hak katında, emeğim olmaz heba,
Dalalete düşer de, haddimi çok aşarsam,
Çekin kulaklarımı, uyarın canlar beni…

Bende Enel Hak derim, Kabem insan kalbidir,
Kaf ayeti on altı, kuran okuyan bilir,
Cahillerce asıldı, Mansur gibi bilge Pir,
Dalalete düşer de, haddimi çok aşarsam,
Çekin kulaklarımı, uyarın dostlar beni…

İnsan için yarattı, Yaradan tüm cihanı,
İnsan adam olmazsa, beş para servet, şanı,
Tüm nebiler fakirdi, kitaplar buna tanı,
Dalalete düşer de, haddimi çok aşarsam,
Çekin kulaklarımı, uyarın canlar beni…

Zalimin kılıcından, alimin kalemini,
Daha önemli deyip, bildiren bir Allah var.
İbrahim’i yakmadı, Nemrudun ateşi nar,
Dalalete düşer de, haddimi çok aşarsam,
Çekin kulaklarımı, uyarın dostlar beni…

Dert ortağım oldular, şiirlerim her düne,
Kazasız ve belasız, taşıdılar bu güne,
Sağlığım bozulmadan, yatıracaklar sine,
Dalalete düşer de, haddimi çok aşarsam,
Çekin kulaklarımı, uyarın canlar beni…

Anneme ve babama, küfürler ettirirsem,
Aç ölsem, çıplak kalsam, kulun hakkını yersem,
Yüzüme ve arkamdan, kötü söz dedirirsem,
Dalalete düşer de, haddimi çok aşarsam,
Çekin kulaklarımı, uyarın dostlar beni…

Rızazade, ömrünce engin, uysal ol dendi,
Ondan kin, nefret dolu, düşman nefsini yendi,
Hak, hukuk ve adalet, insan hakları bildi,
Dalalete düşer de, haddimi çok aşarsam,
Çekin kulaklarımı, uyarın canlar beni…
30 MART 2020
İnsanların en büyük düşmanı inkârcı kör nefsidir.
Onu alt edip yenemezse, başı dertten, beladan hiç ama hiç kurtulmaz...