Uyarı Şiiri - Geylani Aksin

Yetmez mi ki sana gelen uyarı
Gördün dehşet içre yari ağyarı
Hatırlattı dürttü bütün kulları
Sokağa döküldü genç ihtiyarı

Artık uslan zalim dünya bir boşluk
Parası pulları değmez kuruşluk
Verilmez burada sana bir hoşluk
Yakışmıyor sana böyle sarhoşluk

Bak ne servet kaldı ne şan ne şöhret
Kurtarmadı yetti bir arzı afet
Herkes yıkık bir sen kaldın şükür et
Kalmadı kibirin eridi nefret

Kimsemin kimseye yoktu faydası
Kimi çadır kimi sokak dünyası
Yoktu yiyeceği içecek tası
Derdini unuttu tuttular yası

Korku zirve yaptı evler kimsesiz
Dışarıdan baktık öyle çaresiz
En yiğit insanlar şimdi yüreksiz
Sanki ölüm beklermiş gibi sessiz

Adeta prova mahşer gününe
Nasıl dönmek ister insan dününe
Ne ardına bakar ne de önüne
Düşmüşler sadece kendi derdine

Önce sokak vardı çıkmak yasaktı
Şimdi evler bizi içinden attı
Servetler gömülen yapılar battı
Zengini fakiri kol kola yattı

Her an sallantılar bitmedi gitti
İnsandaki dirençleri eritti
Korku ana baba çocuğa yetti
Gelecek hayali bir anda bitti

Lakin zaman geçti herkes unuttu
Yeniden gafletle bir yolu tuttu
Oysa cümlesinin sonu tabuttu
Görmezmizin toprak niceler yuttu

Ama nefis işte böyle yapısı
Kendi değil ise yoktur sancısı
Oysa çok yakındır ölüm kapısı
İşte bu da Sana son uyarısı