Uyansın Şiiri - Veysel Soysal

Hala gelmedi mi, şafağın çağı?
Beynimize örmüş örümcek ağı,
Türk Milleti unutmuş uyanmağı.
Zilleri çalacak çarklar uyansın.

Kalkın gidelim Çin Seti’ne yakın.
Uygurlara yaptığına bir bakın.
Çin üstüne başlasın yeni bir akın.
Alpların gönlünde görkler uyansın.

Hıra’dan nuru aldı, Tanrı dağı,
Ötüken’e kurulsun han otağı,
Yeşersin yeniden Turfan’ın bağı.
Garplılara inat şarklar uyansın.

Sülesin, Bumın Kağan çeksin başı,
Üçlerle yediler yaksın ataşı.
Yol göstersin Orkun’un bengi taşı.
Bilge Han’dan kalan barklar uyansın.

Ne at kalmış, ne pusat ne de eğer.
Tutsaklık bu kadar çetinmiş, meğer.
Uyandırsın, kalmışsa bir tek beğ, er.
Kürşad’la kırılan kırklar uyansın.

Em yok, Veysel Soysal’ın ağrısına.
Dersini vermeye Çin uğrusuna;
Çocuklarının gelsin çağrısına.
On üç bin yıl yatan Türkler uyansın.