Uyanmıyon Hapmı Yuttun Şiiri - İrfan Çel ...

Uyanmıyon hapmı yuttun
Asıl nesil hep unuttun
Saçma sapan kör fikirle
Kanı bozan maya tuttun

Baş köşene oturdular
Süslü iğne batırdılar
Can çıkmadan baygın iken
Musallaya yatırdılar

Düşman güler seni baymış
Hani senle dosttu caymış
Kozmu verdin pozmu verdin
Seni kolay lokma saymış

Uyuyan var uyumayan
Şimşek çaksa ses duymayan
Hali bizim memleketin
Yarı ışık yarı duman

Kaçtın Türkün uzağına
Bindin ateş kızağına
Hangi tatlı sözle kandın
Düştün düşman tuzağına

İçten dıştan yedin vurgun
Ondan böyle oldun durgun
İp boynunda çekilecek
Bağırmaktan avaz yorgun

Düşmanla el tutacaklar
Canlı canlı yutacaklar
Çırpınırken kalkta diril
Çukur hazır atacaklar

Sen uyursun ben uyumam
Bozuk sesi almam duymam
Yakışırmı teslim olmak
Sen olsan ben teslim olmam

Umudumu yitirmedim
Güvenimi bitirmedim
Canım yurdum tehlikede
Uyanmadın budur derdim

Ölme sakın uyuyarak
Düşmanla bir yurt soyarak
Varma Hakkın huzuruna
Namus şeref hiç sayarak

İrfanın bu cahil aklı
Gün gelir bak çıkar haklı
Dersen nasıl gördün bunu
Göz nimetim sırda saklı

04/03/2012 Yazan:İrfan Çelik(Ankara)