Sen de sevdan da bana elzemsin,
Gönül hanemde sevda mezemsin.
Meclislerde sevdalar konuşulduğunda,
Duygularımın ana fikrinde gizemsin.
Sevda mektebinde inşa edilir,aşkın büstü,
Üzülürüm bırakıp giderse o yar beni yüz üstü.
Gülden ağır bir kelime söylemediğim halde,
Ömrüm verdiğim yar bir hiç uğruna bana küstü.
O yarin sevdası etti beni topaç,
Seviyorsan sen de beni gönül kapını aç.
Topla sevgileri aşkın bahçesinden,
Yarin gelip gittiği tozlu yollara saç.
O yarin sevdasını ettim başıma tac,
Sevda sofrasından doymadan kalktım ac.
Çektiklerimi gömünce sevdalı bağrıma,
Yükseldi hararetim oldu sanki kızgın sac.
O yarin davudi sesi oldu yarama merhem,
Topladım yar aşkını dirhem dirhem.
Güvermiş can suyunu verdiğimiz fidanlar
Ama budayamadım körelmişti dehrem.
Çekersen aşk silahının tetiğini,
Anlarsın sevdanın başına neler ettiğini.
Kurşanlar delip geçse bile umursamam,
Ölümünü istersin, duyarsan yarin gittiğini.
Aşkın kurşunları çıkarsa sevda namlusundan,
Uyanmaz nazlı yar güzellik uykusundan.
Benim ben diyen güzeller bile hayran olurlar,
Yürüdükçe güller dökülür boyun posundan.
19/Mart/2012
Kayıt Tarihi : 30.4.2012 14:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!