Uyanmasaydım Şiiri - Şair İnes2202

sen kokardı yastığım, yatağım sen kokardı
sen gittikten sonra bunlara sarılmalarım ondandı
kapının kapanma sesinin ardından bir sigara yakardım önce
ışıkları açmazdım, korkardım olmadığını görmekten
sigaramın ışığı bile fazlaydı
çıkardığın pijamaları giyerdim, sigaramı içerdim usulca

olmadığın yerde olduğundan fazlasın
dilimde adın, beynimde sen, yüreğimde sevgin
şimdi o şehirden kaçmak istemelerime pişmanım
düzelecekti her şey, rayına oturacaktı yaşamım; sen olmayacaktın
oysa her yeni insanla arttı yalnızlığım, içine kapanmalarım
kalabalığa girdikçe yalnızlaştım, senden uzaklaştıkça dağıldım
keşkelerin yeri olmadı yaşamımda
hep “iyi ki”ler vardı
ilktir “keşke” deyişim
keşke her şey darmadağın kalsaydı, ben şimdi darmadağın olmasaydım

bitti seni aramalarım başkalarında
kimse sen değil
bakışlar boş, sesler anlamsız, gözler yalancı
sendin bana öğreten yaşama sanatını
bu sayede sensiz de olabiliyorum şimdi
başkaları gibi değildim zaten
ayrılıklar üzmezdi beni, özlemler yoktu
hala paramparça değilim senden sonra
ara sıra sesini duymak yetiyor yüreğimi yatıştırmaya
istersen pollyannacılık de;
ama hayatımın bir karesinde seni yaşamaktı en büyük tesellim benim
şimdi bunlara sarılıyorum yokluğunda
ama yine de söylemeden edemiyorum işte;
hiç sabah olmasaydı,
ben göğsünde uyuyup kalsaydım,
zaman dursaydı;
uyanmasaydım..