Bu nice bir sihirdir ki yıllardır uyuyoruz..
Demirden kafeslerde, yaşıyoruz sanıyoruz.
Düşmanımız çok çetin,tükenmiyor ezası.
Gelecekten habersiz,geçmişimin cezası.
Babadan yetim kalmış öksüz çocuk gibiyiz.
Cismen özgür olsak ta ruh olarak esiriz..
Nereye gitti bizim riyasız yüzlerimiz?
Gerçeği görmez oldu perdeli gözlerimiz.
Tadı,tuzu kalmadı aşımın,ekmeğimin.
Düştüğü hal ortada,bu necip milletimin.
Bu devran böyle gitmez,mutlaka durdurmalı.
Her zaman ve her yerde,başımız dik olmalı.
Ey millet! Artık uyan! Uyanmanın vaktidir.
Miskin miskin durmanın sonucu köleliktir.
Sen köle olamazsın,yakışmaz sana tasma.
Düşmanını iyi bil,dostum derse inanma.
Kula kulluk edersen,her gelen sana vurur.
Allah’a kul olursan,O esirger ve korur.
Şanlı tarihimizin Peygamberdi önderi.
Peygamberi önder et,gideceksin ileri.
Adalet kılıcınla ortaya çıkmalısın.
Titreşen gönülleri kor gibi yakmalısın.
Allah için sevin de,gönüller sevgi dolsun.
Ey uyanan akıncı! Allah yardımcın olsun
Kayıt Tarihi : 17.4.2010 19:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!