Boşyere tükettim senelerimi seni beklemekle
dönersin diye bir gözüm açık uyurdum oysa...
gelirsin diye hiç söndürmezdim odamın ışığını...
hiç kapatmazdım kapılarımı sana açılan...
Ayak izlerimi bırakırdım geçtiğim yollara
bir gün dönersen geriye beni kolayca bulasın diye...
özletmezdim kendimi...
ayda birde olsa açardım tüm çiçeklerimi sana
oda olmadı mı?
... seni sevdiğimi fısıldardım rüzgara,
duyardın...
bilirdim...
Ama farkedemedim, çözemedim...
dönmeyeceğini hiç düşünmedim!
Ben yalnız seni severdim sense kendini,
geç anladım,
sen hiç bilmedin ama...
... ben seni hiç sevmedim,
kapattım kapılarımı birer birer,
söndürdüm odamın ışığını,
... artık gözlerim hep kapalı! ! !
Kayıt Tarihi : 1.12.2005 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!