Uhrevî bir nemlilikle sarılmış kucağın
Ve semavî dumanlar dolanmış boynuna
O yerde, fütursuz
Oturmaktasın
Ve olmayan nefesini semaîlere yormaktasın
Sen ki
Yepelek ve kendi beslek bir nakarat gibi
Önündeki türünün şarkısını bile
Daha okuyamamışın
Şurada yarı saydam bir nokta gibi
Ve umutsuz ve zavallı
Orada bir hayasız bakış ile
Ve sırıtkan ve yapışkan
En tatlı uykuna peltek ağdalar katan
Simsiyah bir eylemde kalmışın
Sanma ki hâlâ bir sünen cevher gibi uzamaktasın,
Kopmadın, kopmazsın
UYAN :
Nefes gitmiş, sen hâlâ semaîlere yormadasın...
Kamil Serdengeçti
Kayıt Tarihi : 23.1.2018 17:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kamil Serdengeçti](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/23/uyanmak-semailerde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!