Acılarımla temizleniyorum
Beni karanlıklarda tutan acılarımla
Uyanmaya çalışıyorum
Nereye gittiğimi uykularımda bilmiyorum
Beni her gün öldürüyorsun
Yalanlarını kovalamaktan
Kabuslar görüyorum
Senden kaçamıyorum da
Bir ateş yaktın hayatıma
Söndürmem gerek
Tutuşmadan söndürmeliyim
Beni kendine çekiyorsun
Her yerde olabilirmişsin gibi
Gece çöküyor
Ellerin soğuk
Ne kadar da soğuk
Yüzünden gülümseme çalınmış
Soğuk bir kolye gözlerin
Gece kadar karanlık
Bir diş kadar da keskin dilin
Verdiğin acılar ev kadar büyük…
09.11.2020 / çengelköy
Kayıt Tarihi : 8.11.2020 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!